Lang geleden maakten Linda en ik een video met de titel ‘beperkende gedachten bestaan niet’. Daarbij was ons uitgangspunt dat we poppetjes in de wereld zijn. De wereld van de vorm. En constateerden vanuit die aanvliegroute dat gedachten van zichzelf NIETS zijn dan voorbijkomende, neutrale energie en jou dus helemaal niet kunnen beperken. Zoals geluid dat uit een radio komt of een uitspraak die je moeder doet jou niet kan verhinderen de boodschappen te doen.
Dat weten, scheelt een hoop werk. Je hoeft gedachten niet onder te verdelen in ‘beperkend’ en ‘verruimend’. We hoeven onze gedachten ook niet om te denken of te reframen van beperkend naar verruimend. We hoeven er niets mee omdat ze niets zijn. We kunnen ze gewoon láten en het leven beleven.
Toen ik laatst de term ‘beperkende gedachten’ weer eens hoorde, mijmerde ik vanuit de tegenovergestelde route. Vanuit het universele. Vanuit het vormloze. En dan kun je constateren: ELKE gedachte is een beperking! Een beperking van wie je in wezen bent.
Omdat je ware natuur onbegrensd en eeuwig is en elke gedachte begrensd en tijdelijk. Omdat je in essentie vormloos bent en gedachten de illusie van vorm creëren.
Waaruit dan (gelukkig 🙂 ) wel weer dezelfde conclusie volgt: je hoeft je niet bezig te houden met de inhoud en betekenis van wat er zoal aan gedachten opkomt of voorbij drijft in de oneindige ruimte die je werkelijk bent.
Geinig hè?
Als er in conversaties verwarring ontstaat over wat we zeggen, is dit voor mij dan ook het eerste om te ‘checken’. Hebben mijn gesprekspartner en ik wel hetzelfde uitgangspunt? Gaan we er van uit dat we poppetjes in de wereld zijn die gedachten hebben (het persoonlijke, het psychologische) of gaan we een stap dieper en communiceren we vanuit het besef dat we in essentie het geHeel zijn? En dit poppetje een gedachte/ervaring daarin is?
De uitspraken vanuit deze twee aanvliegroutes staan namelijk lijnrecht tegenover elkaar: ‘gedachten kunnen niet beperkend zijn’ versus ‘gedachten zijn altijd beperkend’. De conclusie is echter wel eenduidig en eenvoudig: je hoeft er niets mee. Gedachten zijn ‘after the fact’. Laat ze en leef in dit besef.
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
