Hij wil graag aan de slag als 3 principes facilitator maar is nog op zoek naar een vorm waarin hij zijn dienstverlening wil gieten. We waren wat ideeën aan het brainstormen en hij kreeg de namen aangereikt van twee mensen die vermoedelijk inspirerend voor hem konden zijn omdat ze iets deden wat aansluit bij zijn verlangen.

En toen gebeurde er iets grappigs. Alhoewel het voor hem helemaal niet grappig was. Al googelend kwam hij meer te weten over die twee andere mannen en het werk dat zij deden. Voor hij het in de gaten had, zakte de moed hem in de schoenen. Eén van die voorbeelden heeft 14 boeken op zijn naam staan. De andere is waanzinnig grappig. En ergens in zijn hoofd was er, met de snelheid van het licht, het idee dat hij daar nooit aan zou kunnen tippen. Een verlammend idee want hoe begin je ergens aan als je nu al weet dat je ‘het’ niet gaat bereiken?

Misschien herken je dat mechanisme, waarbij inspirerend bedoelde voorbeelden je het idee geven dat je te laat, te dom, te simpel, te arm, te verlegen of [vul in wat op jou van toepassing is] bent om dat ook te bereiken. Het kan, net als bij de man in dit blogje, gaan om een bedrijf dat je zou willen opzetten. Of om de manier waarop je je huis wilt inrichten, je kinderen zou kunnen opvoeden of het gedrag van een huisdier kunt veranderen. Het kan ook dat je naar lijven kijkt waarvan je zou willen dat de jouwe erop zou lijken, of families die waanzinnig veel meer lol met elkaar lijken te hebben dan de jouwe. Wat het ook is… terwijl het je inspireert geeft het je ook een gevoel van onbereikbaarheid.

Voor je het weet kun je op één van twee sporen terecht komen:

  1. Keihard werken om te bewijzen dat jij het ook (of beter) kan – ongeacht of je er lol in hebt of niet.
  2. Bij de pakken neer gaan zitten en ervan uitgaan dat wat jij wilt, allang gedaan is. En beter dan jij het ooit voor elkaar zult krijgen.

Allebei jammer en beiden veel voorkomend maar onnodig, want…

Dat wat je denkt te moeten bereiken, gaat je niet gelukkig maken. Er is niks wat dat kan. (Nee, ook die reep chocolade, die grote som geld of die leuke man/vrouw niet). Het geluk dat je zoekt bén je al. Het is de essentie van en ín alles – dus ook jouw essentie! Zo bezien valt er niets te bereiken. Je bent. Dat is genoeg. Daar hoeft niks bij en niks af. Voor ‘zijn’ hoef je niks te bewijzen. Voor genoeg is geen vergelijking met anderen nodig. Want hoe vergelijk je genoeg met genoeg? Dat kan helemaal niet ;-).

En de bonus: vanuit het besef van ‘genoeg’ ontstaat vanzelf de optie om vrij te bewegen. Wat kan betekenen dat je boeken gaat schrijven als dat opkomt. Misschien wel heel veel. Maar het kan ook betekenen dat de beweging leidt naar een baan op een kantoor, een reis om de wereld, weg gaan bij je vrouw of juist je trouwgeloften vernieuwen, een nieuwe hond kopen, de tuin schoffelen of hem verwaarlozen omdat je druk bent met yogalessen of het schilderen van je huis. Zonder vergelijken met anderen of wat je eerder deed, kom je in beweging en dat kan fantastische avonturen opleveren. Avonturen die leuk zijn maar niets toevoegen aan wat je al bent: JIJ.

Share This