In een recent webinar sprak ik uit dat ik al zeven jaar geen probleem meer had gehad. Dat wil ik in dit stukje graag nader toelichten. Omdat dit ‘geen problemen’ hebben door bijna ieder mens verlangd wordt en tegelijkertijd zo vaak misverstaan wordt.
Het misverstand bestaat er soms uit dat we aannemen dat het ‘geen problemen’ hebben inhoudt dat het leven in elk moment van een leien dakje gaat, precies zoals wij ons dat wensen of ons voorgesteld hadden. Maar dat bedoel ik niet. En de optimisten en omdenkers onder ons denken misschien dat je elk probleem moet zien als een kans of moet omdopen tot een ‘situatie’. Dat is ook niet wat ik beoog. Of er wordt gesuggereerd dat je gewoon geen enkele verwachting meer mag hebben, zodat je ook geen tegenvallers kunt ervaren. En ook daar zit ’t niet in.
Anderen menen dat je jezelf moet trainen in relativeringsvermogen en (veer)kracht, zodat je goed met situaties en gevoelens ‘om kunt gaan’. Dat heeft er eveneens niets mee te maken. Soms is er het vermoeden dat je, om geen problemen te hebben, volkomen onverschillig (stoïcijns) in het leven moet staan. Helemaal zen, totaal in evenwicht, altijd gelijkmatigheid betrachtend, alles afdoend als ‘het is maar een gedachte’. Wederom is dat niet de essentie van waar ik naar verwijs. Het is veel eenvoudiger dan dat.
Terugkijkend op de afgelopen zeven jaar, kan ik constateren dat er veel gebeurd lijkt te zijn. Ontelbare prachtige ontmoetingen, momenten en ervaringen. En ook de verhuizing van een huis naar een camper en alles wat daarbij kwam kijken, qua regelen en afscheid nemen en verkopen en weggeven. Mijn ouders gingen dood en een vriendin werd ziek en overleed. Er waren familieleden die niets meer met me te maken wilden hebben. Campers raakten lek of beschadigd. Er ging veel geld verloren. Er was bureaucratie en geregel en bezwaarschriften te schrijven. Er waren momenten van verveling of grote drukte. Soms wist ik (even) niet wat ik moest doen. Er waren heel veel plannen die niet doorgingen en plotselinge wendingen van het lot waardoor we ineens ergens moesten vertrekken of juist blijven. Er was verdriet en ontroering en groot geluk. Soms kwam angst voorbij.
En dit alles was geen enkel probleem. Omdat er in elk moment, middenin al die ervaringen, het begrip was van de werking van mijn tijdelijke menselijke ervaring en de permanente bron daarachter. En dat begrip is heel eenvoudig en voor iedereen beschikbaar. We praten bij Shift Academy over niets anders. Op duizend verschillende manieren, onder de noemer van de 3 principes. Zodat mensen die hiermee in aanraking komen ook probleemloos verder kunnen.
Niet omdat je leven voortaan exact gaat zoals jij je dat hebt voorgesteld (als je denkt dat dat kan, moet je vooral the Secret in de praktijk gaan brengen) maar door niet langer bang te zijn voor welke ervaring dan ook. Gewoon omdat je begrijpt wat er gebeurt. Hoe de wereld van de vorm gecreëerd wordt en wie jij werkelijk bent.
