Alles is één Universele Levensenergie. Hoe je dat ook noemt. De mens is er een prachtige uitdrukking van. We (her)scheppen in ieder moment onze persoonlijke, afgescheiden realiteit door de gedachten die we geloven. Ons bewustzijn brengt het allemaal tot leven. We ervaren en voelen het. Levensecht.
Zo is de ene mens is er heilig van overtuigd dat hij anders-denkenden moet vermoorden. We noemen hem een terrorist als hij actie onderneemt op die overtuiging. Een ander mens weet zeker dat eten een uitermate belangrijk onderwerp in het leven is, waar zij zich voortdurend mee bezig moet houden. We noemen haar een eetstoornispatiënt. Een derde gelooft op verschillende momenten héél verschillende gedachten en ziet dus steeds verschillende realiteiten. Die noemen we schizofreen of lijder aan een meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Er zijn mensen die sterk het idee hebben dat hun ontspanning en verlossing in drank of drugs zit. We noemen hen verslaafden als ze waarde hechten en gehoor geven aan die dringende gedachten. Sommige kinderen (en volwassenen) hebben onzekere of angstige of boosaardige gedachten en denken dat ze zich beter zullen voelen wanneer ze anderen kleineren en onderdrukken. Die krijgen het label pestkop.
Wat het gedrag ook is en welk oordeel we er ook over hebben (de terrorist is slecht, de patiënt is sneu, de verslaafde is slap, de pestkop is gemeen); het heeft allemaal dezelfde basis. Het is allemaal een perfecte uitdrukking van ‘het systeem’. Het is die Eenheid in uitvoering.
We zijn slechts één ‘ik’-gedachte verwijderd van die Eenheid. We zijn allemaal niet meer dan één gedachte verwijderd van de terrorist, van de eetstoornispatiënt, de schizofreen, de verslaafde, de pestkop. Zoals we ook allemaal slechts één gedachte verwijderd zijn van de ‘verlichte’ of de ‘heilige’.
