Je comfortzone is een bedacht concept. Een verzameling gedachten. Dus of je nu ouderwets ‘nee’ zegt om veilig binnen die grenzen te blijven of heel modern ‘ja!’ roept om je juist dapper buiten die grenzen te begeven; het is allebei onzin. De grenzen bestaan niet, er zijn alleen je gedachten en gevoelens in dit moment. En zo kan een ‘nee’ of een ‘ja’ ook gewoon in dit moment opkomen. Zonder reden. In alle vrijheid.
Dit geldt voor alle concepten die je voor jezelf hebt bedacht of als een goed idee hebt aangenomen en waar je vervolgens je gedrag op baseert. Voorbeelden?
-Je besluit om mindful door het leven te gaan en vervolgens doe je continu heel hard je best om je alleen nog maar te concentreren op wat je nu doet.
-Je wil perse in het nu leven en vervolgens denk je geen afspraak meer voor de toekomst te kunnen of mogen maken.
-Je vindt het een goed idee om alles wat er gebeurt volkomen neutraal te bezien en vervolgens probeer je krampachtig elk opkomend gevoel af te vlakken en elke gedachte te relativeren.
Het gaat hier allemaal om hetzelfde mechanisme. Een prima idee in het moment wordt gebruikt (misbruikt?) om ons aan vast te houden. We baseren de manier waarop we leven blijkbaar graag op concepten. Misschien vinden we de volledige vrijheid die voorbij die concepten ligt (nog) te eng.
Je mag alle concepten gerust doorzien en natuurlijk bewegen. Natuurlijk als het leven zelf. Zonder ideeën, hoe goed ze ook klinken en hoe mooi ze ook (bedacht) zijn. Wel zo makkelijk. Wel zo vrij.
Foto © Rob Tol
