Kibbel je veel met je partner of ben je regelmatig ontevreden over je relatie?
Grote kans dat een kleine shift in je perceptie je relatie aanzienlijk moeitelozer maakt.
Aan de oppervlakte lijken wederzijdse ontevredenheid en geruzie te gaan over iets ‘echts’. Over de kinderen. Zijn gebrek aan huishoudelijke inspanningen. Haar Netflixverslaving. Zijn alcoholgebruik. Het gat in haar hand of haar geflirt met de buurman.
Want die ‘echte’ dingen neem je waar. Die zie je luid en duidelijk. Zonder twijfel. En dus maak je er – voor je gevoel geheel terecht – een punt van. Een punt dat maar al te vaak op ruzie of drama uitloopt. Misschien zelfs zo vaak en zo erg, dat je stiekem droomt over de nooduitgang uit deze relatie. Je wilt het dolgraag anders maar zit voor je gevoel volledig klem.
Er is een onverwachte nooduitgang uit je ellende waarvoor je je relatie niet eens hoeft te verbreken.
Heb je er ooit bij stil gestaan dat wat jij waarneemt als ‘waar’ en dus als een probleem dat moet veranderen, misschien niet zo waar is als je denkt? Laten we daar even een momentje stilte voor nemen ;-).
….
En het herhalen: wat jij waarneemt als ‘waar’ en dus als probleem, is niet zo waar als je denkt. Sterker nog, het is helemaal niet waar. Het voelt alleen ontzettend realistisch. Zo realistisch dat je er niet aan kunt ontkomen om er een punt van te maken. En dat punt maak je door het gesprek met je partner aan te gaan (die het punt heel anders ziet dan jij), door te mokken in de hoop dat de ander zich vanzelf anders gaat gedragen of door te zwijgen terwijl je elk aanknopingspunt registreert dat olie op het vuur van jouw frustratie is.
Wat jij als ‘waar’ ziet, is wat jij denkt in het betreffende moment. Denk je dat hij te weinig in het huishouden doet, voelt dat als waar. Heb je er geen gedachten over is er geen probleem. Denk je dat haar Netflix kijken excessief en een verslaving is, voel je de onmacht en het feit dat je blijkbaar niet interessant genoeg meer voor haar bent. En op momenten dat Netflix niet in je bewustzijn zit, is er opnieuw geen probleem.
Alles wat je waarneemt, zie je door een filter van jouw gedachten en jouw emoties. En die zijn nooit waar en altijd gekleurd. Sterker nog, wat je waarneemt, is van moment tot moment veranderlijk. Als jij toevallig een lekker boek wilt lezen, komt het je uitstekend uit dat ze Netflix kijkt. Als jij lekker aan het strijken bent terwijl hij bezig is de vakantie te boeken doe jij met plezier in je eentje een huishoudelijke taak.
Dat je alles waarneemt door het filter van jouw gedachten en jouw emoties is overigens helemaal niet erg. Zo werkt het menselijke systeem nu eenmaal. Er komt een gedachte in je op en je bewustzijn geeft er geur, kleur en emotie aan. Waardoor je als het ware je eigen Goede Tijden Slechte Tijden creëert met alle ups en downs die daarbij horen. Dat jij je gedachten over een bepaalde situatie, onderwerp of persoon als superecht waarneemt, is dus onvermijdelijk.
Om je een voorbeeld van de werking van het menselijke systeem te geven: je constateert in dit moment dat ze al drie uur Netflix zit te kijken en in dit moment, in deze episode van jouw hoogstpersoonlijke soapopera is dat een drama in zeven delen. Want natuurlijk (nogmaals, zo is het systeem) heb je een heel scenario over wat die constatering inhoudt. Reken je uit hoeveel uur per week ze achter de laptop zit. Bedenk je hoeveel invloed dat heeft op jou en de kinderen wat dit zegt over jullie relatie, je seksleven en jouzelf. Vel je het oordeel ‘verslaafd’ en projecteer je alvast problemen van deze vermeende verslaving in de toekomst. Al die gedachten die je er als extraatje bij bedenkt, maken een simpele constatering (ze zit al drie uur Netflix te kijken) tot het drama in zeven delen waar je aan wilt ontvluchten.
Het voelt echt. Zo echt. De onrust, angst, boosheid of frustratie kolken voelbaar door je lijf. Schijnbaar onontkoombaar.
Tot het moment dat je ergens anders aan denkt. Dan is het Netflixprobleem weg en geen issue meer. Kan je van haar houden zoals ze is. Misschien zelfs vertederd naar haar kijken als ze nagelbijtend de zoveelste aflevering van een spannende serie kijkt.
Zo werkt het altijd als je jezelf de kans geeft van gedachten te veranderen. Als je de storm in je hoofd (die in dit voorbeeld over het Netflixgedrag van je partner gaat) de tijd geeft om te gaan liggen, komen er onvermijdelijk nieuwe gedachten.
Want ook dat is onderdeel van het systeem: als je gedachten laat komen en gaan (en ze niet beetpakt en van alle kanten analyseert) komen er vanzelf nieuwe gedachten over dezelfde situatie. En dat maakt dat je herkent dat je in de grip van tijdelijke emoties beter even niets kunt doen. Wetende dat met elke nieuwe gedachte het probleem er totaal anders uit kan zien. Sterker nog: kan verdwijnen.
Het is de ultieme nooduitgang uit je relatieproblemen!
