Met verbazing keek ik laatst naar een reclame. Er zaten een paar jonge mensen aan een bar. Er waren ook bitterballen en bier waarvan de consumptie blijkbaar voor opspelend maagzuur zorgde. Ongemakkelijk. Gelukkig was daar een geweldig middel tegen en daar ging de reclame dan ook over. De slogan luidde: gezellig borrelen met Gaviscon (een maagzuurremmer).
Geliefde en ik keken elkaar aan en barstten in lachen uit om de logica. Als je iets eet en drinkt waar je systeem (op dat moment?) niet tegen kan en waar het lichaam heel natuurlijk op reageert met de productie van veel maagzuur, neem je dan gewoon een middel tegen dat maagzuur zodat je fijn verder kunt gaan met die dingen nuttigen? In plaats van de oorzaak weg te nemen? Huh? Ik zag direct een link met de Westerse neiging tot medicalisering van ongemakkelijke gevoelens.
Die proberen we, net als het maagzuur, ook vaak weg te slikken. In plaats van ze te herkennen voor wat ze zijn; een natuurlijke reactie op het (tijdelijk?) geloven dat je een poppetje in de wereld bent. En als we die volkomen natuurlijke reactie, die ongemakkelijke gevoelens dus, gaan bestrijden met pillen of andere middelen, gaan we de ‘verkeerde’ kant op. Doen we hetzelfde als er in de reclame geadviseerd werd: in plaats van de oorzaak te herkennen en het misverstand op te helderen, gaan we de gevolgen onderdrukken.
En als dat de trend blijft (ik hoop het niet!), heb ik een paar nieuwe slogans om reclame te maken voor psychofarmaca:
Gezellig stressen met tranquilizers!
Gezellig bang zijn met angstremmers!
Gezellig somberen met anti-depressiva!
Ik ben benieuwd of ik ze een beetje leuk kan verkopen aan een grote pillenfabrikant.
Blijf gerust slikken wat je denkt nodig te hebben hoor, maar als je ergens voelt dat er een andere weg moet zijn, nodig ik je van harte uit om eens te kijken of je misschien bezig bent met symptoombestrijding in plaats van de onderliggende oorzaak (het misverstand over wie je bent) te ontrafelen.
Image by Michal Jarmoluk from Pixabay
