Bovenstaande woorden stonden in de titel van een Facebookpost- met-foto die een lid van onze KoffieCorner deelde om over te mijmeren. Vergezeld van de waarschuwing om jezelf (lees: je gedachten) goed in de gaten te houden. Omdat je dus dát wordt waar je constant aan denkt, volgens de schrijver van de post.
Opletten geblazen dus! Monitoren, die gedachten! Voor je het weet ben je iets wat je eigenlijk niet wilt zijn!
Het grappige was, dat het eerste voorbeeld dat gegeven werd een rode auto betrof. Met de bewering: als je vaak aan rode auto’s denkt, dan zie je veel rode auto’s. En nu mag dat wel waar zijn, maar ZIEN is niet WORDEN. Ik kan tien jaar lang dag in, dag uit aan rode auto’s denken en ze overal waarnemen, maar ik word er nooit een (neem ik nu aan hoor. Als iemand een andere ervaring heeft en per ongeluk veranderd is in een snelle sportwagen, hoor ik dat graag. Of rijd eens langs).
Een meer heldere omschrijving zou dus kunnen zijn: je ervaart wel wat je denkt, maar je wordt dat nooit. En daarmee kan het opletten veranderen in ontspannen. Wat je werkelijk bent is immers zoveel grootser dan de tijdelijke realiteit die het denken tevoorschijn tovert.
Toch praten we er wel eens zo over. ‘Ik ben bang’. Of ‘ik ben onzeker’. Of: ‘ik ben trots’.
En ik mijmerde verder: als we voortdurend denken aan een rode auto, hebben we niet de neiging om naar de dokter te gaan met de vraag: “dokter, ik ben een rode auto. Kunt u mij helpen?” Maar als we vaak onzekere gedachten entertainen, is die neiging er wel. Dan kan een psycholoog of coach voorgelegd krijgen: “Ik ben zo onzeker, kunt u mij helpen?”
Interessant, toch? Ik noem het verschil vandaag maar eens identificatie. We geloven meestal niet dat we een rode auto zijn (hoewel dit ook kan!) maar we nemen wel heel makkelijk aan dat we onzeker zijn. Het is hetzelfde misverstand.
Leuk experimentje misschien, om de volgende keer dat je gelooft dat je bang of ongelukkig bent, je te herinneren dat je dat niet kunt zijn. Wél ervaren, maar dat is tijdelijk en uiteindelijk illusoir. Hoe echt het ook voelt (en voel het maar gewoon, er kan je niets gebeuren!); besef dat je de ruimte bent waar het in beweegt.
Zoals een rode auto door een landschap in een oneindig Universum rijdt.
Afbeelding van S. Hermann & F. Richter via Pixabay
