Soms kom je ‘in het wild’ opeens aanwijzingen tegen over hoe onze menselijke ervaring in elkaar zit. Of herinneringen aan hoe het ook alweer werkt. Zo liep ik laatst langs een plantsoen en werd ik herinnerd aan een waarheid als een koe. Op de rand van het desbetreffende plantsoen was namelijk te lezen: “Alles wat ik zie is van mij”.
Op het eerste gezicht lijkt dat misschien een rare uitspraak, omdat het een beetje klinkt als dat stukje aan het begin van de Disneyfilm ‘The Lion King’ waar Mufasa zijn zoon Simba vertelt dat ‘alles wat het licht raakt’ ooit van hem zal zijn. En omdat we niet in het universum van de Lion King wonen is er niet één iemand van wie alles is.
Toch is het de waarheid.
Denk je maar eens in: als je je verdrietig voelt, lijkt het alsof alles misgaat. Op alle vlakken van je leven. Verdenk je je partner ervan vreemd te gaan, zijn al zijn of haar acties waarschijnlijk verdacht en vind je overal aanwijzingen voor het vermeende verraad. Terwijl je met andere gedachten – blijere, in dit geval – een heel andere ervaring zou hebben.
Als mensen ervaren we de wereld namelijk door het filter van onze persoonlijke gedachten en ons persoonlijke bewustzijn. Een ijzersterk filter waar je niet aan kan ontsnappen en dat alles wat je ziet een persoonlijk tintje geeft.
Met als gevolg dat alles wat je ziet inderdaad ‘van jou is’ – de wereld om je heen is letterlijk een reflectie van je gedachten in het moment.
Nu klinkt het misschien alsof je jezelf dan de schuld moet geven van alle nare dingen die je meemaakt. Of alsof je moet proberen je gedachten aan te passen, zodat je alleen nog maar leuke dingen ziet.
Niet is minder waar. Het is slechts een uitnodiging om in deze richting te kijken. Want dit inzicht geeft je de vrijheid om dat wat je ziet niet meer zo serieus te nemen als je nu misschien doet. En dat maakt het leven luchtiger. 🙂
