Eerst even een disclaimer: dit stukje gaat niet over wat je (anders) zou moeten doen in je leven of dat je iets fout doet als je het leven niet als makkelijk ervaart. Ik schrijf uitsluitend over hoe die ervaring tot stand komt en wat je in wezen bent. Onpersoonlijk dus. Zonder opdracht. Ter herinnering en om de ‘automatische bijwerkingen’ van inzicht in de werking van de 3 principes duidelijk te maken. Goed.
Laatst las ik zomaar ergens een uitspraak die toegeschreven wordt aan ‘übergoeroe’ Jezus: “my yoke is easy and my burden is light“. Mijn juk is makkelijk en mijn last is licht. Kijk, daar hebben we ons ‘makkelijk leven’ dacht ik. Kennelijk wordt de boodschap dat het ook makkelijk mag al eeuwenlang verkondigd en voorgeleefd.
Wat leven vanuit/met inzicht in de 3 principes zo makkelijk maakt is het volgende: je stopt als vanzelf met proberen ergens uit te komen omdat je ziet dat je nergens in zit. Je stopt automatisch met proberen terug te komen bij je ware natuur omdat je je realiseert dat je er nooit bij weg was. Sterker nog; je beseft dat er niets anders is en nooit iets anders was dan die ware natuur. Al lijkt het natuurlijk van wel. Dat is het hele denk- en ervarings’spel’. Het vechten tegen de ervaring stopt zomaar, of zwakt af, en misschien valt ook de (bovenmatige) interesse in wat er allemaal gedacht en gevoeld wordt weg. Angst voor de angst lost uit eigen beweging op (het is van zichzelf ook ‘maar’ een beweging!), terwijl verhalen nog wel verschijnen maar ook moeiteloos weer verdwijnen.
Het leven is makkelijk omdat de dingen die voor je liggen spontaan gedaan worden. Vroeg of laat, door jou of iets/iemand anders en kennelijk altijd ‘op tijd’ (want wie zal zeggen hoe het leven moet bewegen?). Of niet, en dan is dat ook geen probleem, al zegt je gewoontedenken van wel, maar dat heeft altijd wel wat te pruttelen of schreeuwen, toch? Geeft niks; het is alleen een ‘onprettige’ ervaring. Voel maar. Oh ja.
Het leven is makkelijk omdat beseft wordt dat je leven niet om jou persoonlijk draait. Ga maar na; wat bedoel je met ‘ik’? Je lichaam? Draait het daarom? Je rollen en functies? Draait het daarom? Je levensverhaal? Draait het daarom? Je toekomstplannen, je wensen, je passie van het moment? Draait het daarom? Je relaties? Draait het daarom? De gevoelens en gedachten die op dit moment door je ‘systeem’ kabbelen of razen? Draait het daarom? Of draait het leven rond een ander centrum, waar wij de naam Universal Mind aan geven, maar wat jij misschien Niets noemt, of de ruimte, of God, of pure Liefde, of intrinsiek welzijn?
Het leven is makkelijk omdat je de zogenaamde ‘middleman’ hebt doorzien. De (verslavende?) middelen die je in alle onschuld had aangewezen als bron van je welzijn of noodzakelijk voor je rust en voldoening. Ik noem bezittingen, doelen, alcohol, relaties, gezondheid, (bepaald) werk, familie, natuur, sport of vage dingen als aanzien, succes en respect. Al mag je natuurlijk al die dingen hebben of doen!!
Het is ook makkelijk omdat je gerealiseerd hebt dat er evenmin iets weg hoeft voordat je je oké weet. Dat diepere oké-zijn zit namelijk al onder, of achter, of ín de (nare) ervaring of waargenomen. omstandigheden.
En dit alles vergeten we. Reken daar maar op, en reken ‘jezelf’ er niet (nooit!) op af. Het geeft niets. Er is een prachtig mechanisme dat je eraan herinnert: ongemak. Stress, onzekerheid, irritatie, boosheid, opgejaagdheid, angst. Wat dus niet weg hoeft (het is er al, niets mee of tegen doen, het verdwijnt vanzelf weer, het is heel menselijk), maar wel begrepen of herkend kan worden voor wat het is: een liefdevol seintje. Geen teken dat er iets mis met je is, of dat je iets verkeerd doet of schuldig bent, maar de perfecte werking van het ‘systeem’ achter de menselijke ervaring dat erop attendeert wat er gebeurt: een onzekere gedachte!
Makkelijk hè?
Voelt het niet makkelijk? Dat kan, als er veel persoonlijke gedachten (op)spelen. Dan ga je gewoon, of eigenlijk heel natuurlijk, weer terug naar af. Doen wij ook steeds. Misschien is er de bereidheid om te kijken hoe het ook alweer werkt (hier ook? Ja.) en te beseffen wat je ook alweer bent (altijd? Ja.) Misschien is die openheid er NU. EVEN. NIET. Mag ook. Dan gaat er nog steeds niets mis en dan doe je nog steeds niets fout.
Dan is het leven van zichzelf nog steeds makkelijk, maar is er tijdelijk een andere ervaring.
Afbeelding van Pete Linforth via Pixabay
