Wat nou als dit, nu, hier, wat je NU ervaart in dit moment, precies is wat er blijkbaar moet zijn?
Wat als er geen verzet zou zijn tegen DIT moment?
Wat als er gezien zou worden dat dit, hier, nu helemaal niets te maken heeft met straks en de toekomst?
Ik schrijf dit stukje terwijl ik aan de keukentafel zit. Eén hond naast me, eentje onder de bank waarop ik zit. De ventilator van de oven maakt vrij veel geluid omdat hij bezig is een veganistische cake te bakken – experimentje van zoon en zijn vriendin die boven muziek aan maken zijn. Dit is blijkbaar wat ik wil. Of algemener gezegd: wat er ervaren wil worden.
Ik zou me druk kunnen maken over dat geluid. Ik zou me verongelijkt kunnen voelen omdat mijn logees mij geen gezelschap houden. Ik zou kunnen vinden dat de honden naast me op de bank moeten liggen. Of kunnen menen dat ik dit stukje veel eerder had moeten schrijven zodat ik nu tv kon kijken. Dan zou er weerstand zijn tegen dit moment.
Ik zou ook vooruit kunnen kijken naar als de logees weer terug naar London zijn en me een voorstelling kunnen proberen te maken van hoe dat dan zal voelen. Of ik dan zal genieten omdat ik het huis weer voor mij alleen heb, of dat ik me verlaten zal voelen in het lege huis. Dat zou betekenen dat ik aan het toekomst voorspellen ben terwijl ik me zorgen maak over of uitkijk naar iets wat later misschien wel of misschien niet gaat gebeuren.
Hoe dan ook, er zou een vermoeiend en afleidend denkspoortje zijn waarin vergelijken plaatsvindt met een zelfbedachte alternatieve werkelijkheid. En er lijkt dus die optie te zijn om me te realiseren dat DIT is wat ik wil. Alleen aan de keukentafel met twee honden aan mijn voeten en dat harde ruizen van de oven.
Want als dit NIET zou zijn wat ik wil, dan was er wel wat anders. Dan zou ik buiten lopen. Of tv kijken. Dit stukje laten voor wat het is en de was gaan doen. Een boek lezen of de tuin schoffelen, de kat aaien of stofzuigen. Naar bed gaan of een vriendin bellen.
Het voelt voor mij als de ultieme bevrijding van elke vorm van slachtofferschap om te beseffen dat DIT, hier, blijkbaar is wat ik nu wil. Onvoorwaardelijk. Zonder extra denkspoortje.
Hoe is dat voor jou? Wat zie jij voor jezelf als je dit leest?
Wij vinden het heel tof om je mijmeringen of vragen te horen. In de Slagersdochters App als je lid bent van de Makkelijk Leven KoffieCorner of onder deze blogpost als je dat niet bent.
PS: En ja, er is nog een laag dieper die ik hier even laat liggen: het besef dat er geen ikje is die iets te willen heeft. Dat inzicht komt aan bod in andere blogjes en onze driedaagse Dieper Inzicht.
