Als we als ‘buitenstaander’ kijken naar het denken en daaruit volgend gedrag van iemand met een label of stoornis die nogal ver van ons af staat, is het zó makkelijk om te zien hoe het systeem werkt en waar de oplossingen liggen.
Bijvoorbeeld in het geval van een eetstoornis: “Jeetje, de hele dag denken aan wel of niet eten, en wat dan, en hoeveel en wanneer. Vermoeiend. Houd ermee op. Luister niet langer naar die stemmen in je hoofd. Eet gewoon wat je denkt dat goed voor je is. Gebruik je gezond verstand.” Of bij een depressie: “Kijk eens naar de leuke kanten van het leven. Naar wat je wél hebt en kunt. Doe iets leuks. Sta op.” Of tegen de ‘perfectionist’: “Joh, het is helemaal niet erg als jij of de dingen die je doet niet feilloos zijn. Fouten maken mag, hoor. Laat los, die gedachten. Ontspan.”
Maar als we ons eigen favoriete onderwerp of struikelblok invullen (je relatie? financiën? werk? je kind?) lijkt het ineens anders te worden. Echter. Zoals het voor de anorexiapatiënt/ depressieve mens/ perfectionist soms jarenlang of zelfs een leven lang héél ECHT en WAAR lijkt te zijn wat hij verzint over het onderwerp eten/ welke onzekere gedachten hij heeft over zichzelf en de wereld/ wat de gevolgen zullen zijn van zijn gevreesde ‘imperfectie’.
Prettig om je te realiseren dat in alle gevallen hetzelfde systeem aan het werk is. Het leven dat van binnen naar buiten werkt. Je denkt, dat is een feit. En dat voel je. En hoe meer geloof je hecht aan je gedachten over welk onderwerp dan ook, hoe dieper je overtuigingen zijn, hoe sterker je dat voelt en ziet in jouw wereld. Letterlijk WAARmaakt. In het ergste geval tot je in een vicieuze gedachtecirkel ronddraait en geen andere realiteit meer kunt zien. Tot je je helemaal identificeert met je gedachten, en je jouw label of stoornis lijkt te ZIJN. Gelukkig is dat nooit zo. Met het toelaten en voelen van een nieuwe, frisse gezond-verstand-gedachte (die altijd in je zit!) kun je moeiteloos een nieuwe realiteit creëren. Transformeren.
Je herkent je eigen struikelblok vaak aan het opkomen van een gedachte als: ‘ja, maar zo simpel is het in mijn geval niet, want…..’ of: ‘dit is een heel andere situatie.’ HET teken dat we een onderwerp te pakken hebben waar wij toevallig veel (onzekere) gedachten omheen hebben. Misschien kunnen we eens als buitenstaander kijken naar ons eigen denken en gedrag 🙂
