Voor wie zich een persoontje waant (en doen we dat niet bijna allemaal en een groot gedeelte van de tijd?) kan een gevoel van bijvoorbeeld verdriet of angst overweldigend zijn. Als een dikke druppel inkt in een klein glaasje water, kleurt bijvoorbeeld een depressief gedachtepatroon je hele ervaring inktzwart. Of bloedrood van angst.
Gevoelens en gedachten geven kleur aan wat van zichzelf volkomen neutraal is: leven (water, in deze vergelijking). En in zo’n glas (persoontje) kan dat, zoals gezegd, allesoverheersend zijn. Vaak willen we de inkt dan uit het water halen. We willen snel van de gedachte of het gevoel afkomen. We gaan roeren en maken de boel nog troebeler. Of we gaan stil zitten wachten tot de inkt naar de bodem is gezakt en het glas weer helder is. Maar zodra er iets gebeurt (het glas wordt zogezegd opgepakt) mengt de inkt zich weer met het water. Kleurt de ervaring opnieuw zwart of bloedrood. Lijk ik weer diep depressief of vol angst.
Voor een meer fundamentele verandering in zo’n eindeloos lijkende cyclus van gevoelens zou je kunnen kijken naar de vraag of je misschien niet een persoontje bent, maar het complete, oneindige universum. Oftewel: geen glas met water, maar de hele oceaan. En wat doet één druppel inkt in de oneindige oceaan? Niets. Net zoals een gevoel of gedachte in een oneindig universum geen opzienbarend gebeuren is.
Nemen we dit als (wat mij betreft ‘correcter’) uitgangspunt, jij als de hele oceaan, dan krijgt zo’n naar gevoel of vervelende gedachte een heel ander perspectief en veel minder impact. Dan wordt het:
Een druppel onzekerheid in een zee van zekerheid
Een emmertje tekort in een zee van overvloed
Een stroompje benauwdheid in een zee van vrijheid
Een glaasje ‘IK moet het DOEN’ in een zee van Zijn
Een stressy stroomversnelling in een zee van diepe rust
Een blokje ijzigheid in een zee van warmte
Een golf van angst in een zee van Liefde
De zee of de oceaan kan het allemaal hebben. Sterker nog, het beweegt als en IS die druppels, emmers, golven, stromen en stroomversnellingen. Jij.
En ik vraag je niet om ‘het zo te gaan zien’, alsjeblieft niet, maar om je af te vragen en goed te kijken of het zo zou kunnen zijn. Als je daar zin en interesse in hebt.
