Laatst zei een gesprekspartner: “alles in de vorm bevat een verwijzing naar de onderliggende Waarheid!” Wat een mooie uitspraak. En voor mij was het ook zo logisch, omdat alles in de vorm een vormloze essentie heeft (die Waarheid dus). Zelfs de stoel of bank of vloer waar je nu op zit. Als je goed kijkt, kun je het zien. Misschien niet direct met je ogen, maar wel met tussenkomst van een kwantum microscoop of hoe zo’n ding ook mag heten.
Ook in je irritatie, angst of weerstand is Waarheid te ontdekken, als je nieuwsgierig bent. Als je kijkt naar waar het allemaal uit bestaat. Zouden het tijdelijke, verkrampte Denkvormen kunnen zijn? En écht niets anders? Die opkomen en weer verdwijnen in de vormloze ruimte? Of je misschien herinneren en terugverwijzen naar je ware, vormloze natuur? Naar Waarheid dus?
Er viel mij in dit kader een grappig voorbeeld in. Althans, ik vond het grappig 🙂 . Stel dat je je teen keihard stoot tegen een kast en dan woedend uitroept: “Wie heeft in Godsnaam die kast hier neergezet?!” Zou dat niet een heel diepgaande vraag kunnen zijn? Of worden?
Want wie is er verantwoordelijk voor de creatie van de kast? Waar wordt die kast waargenomen? Of, net iets anders gesteld: wie ziet ‘m? En voelt ‘m, tijdens het stoten? Hoe wéét je eigenlijk dat het een kast is? En wie heeft de huidige positie van deze materie bepaald? Zou het kunnen zijn, zoals je in je boosheid al schreeuwde, dat dit letterlijk allemaal in God’s naam gebeurd is? (bij ons liever: vorm gekregen heeft vanuit de oneindige intelligentie van Mind via een proces van creatie oftewel Thought?).
En als we geconstateerd hebben dat materie een illusie zou zijn, en niets elkaar raakt, waarom doet het stoten dan pijn? Is het in wezen wel zo dat het stoten pijn doet? Of noemen we dat maar zo? Is de pijn uitsluitend een ‘resultaat’ van een diep geloof in de werkelijkheid van deze Denkcreatie? (En nee, ga niet proberen pijn te negeren. Deze vragen zijn geen opdracht voor de persoonlijkheid om iets te gaan doen, maar een uitnodiging om te mijmeren en open te staan voor nieuw inzicht.)
Maar ook: wat is pijn eigenlijk, van héél dichtbij bekeken? Wie ervaart ’t en waar? En waarom roept pijn zo’n schrik en weerstand of boosheid op? Hebben we gedacht en geloofd dat het een verboden ervaring is?
Je kunt natuurlijk ook gewoon deze teenstoot-ervaring beleven. Oh, dat is al gebeurd. Mooi. Dan is er nu vast weer een nieuwe Denkcreatie!
Image by LoggaWiggler from Pixabay
