We hebben allemaal – meer of minder bewust – ideeën over hoe iets zal gaan. Of hoe de dingen op z’n minst horen te gaan. Ik zal het uitleggen aan de hand van mijn eigen ‘hoe het hoort te gaan’ als het gaat over een verjaardag bezoeken. Daar had ik altijd een bepaald plaatje van. Een duidelijk omschreven beeld van hoe die verjaardag dan hoorde te verlopen. In mijn hoofd keek ik naar dat plaatje in mijn hoofd. Feitelijk een helemaal door mij keurig ingekleurde kleurplaat.
Ik neem je even mee naar hoe dat ging: Ik ga naar een verjaardag en pak uit de kast (in mijn hoofd) de kleurplaat ‘Verjaardag’. Ik ga ‘m lekker inkleuren met mijn favoriete kleurpotloden en ga vol goede moed, met de keurig ingekleurde kleurplaat onder mijn oksel, naar de verjaardag. En daar blijkt het feestje vaak helemaal niet te voldoen aan mijn kleurplaat. Meestal is het een teleurstellende ervaring… Weg kleurplaat, die kan zo in de prullenbak! En soms overtreft de verjaardag mijn verwachtingen en geldt hetzelfde: die kleurplaat kan weg – ik had ‘m niet eens uit de kast hoeven pakken :-).
Dit is maar een klein voorbeeld van wat wij als mensen doen: een kleurplaat van een verjaardag inkleuren lijkt redelijk onschuldig. Want hoe erg is het als dat feestje anders gaat dan verwacht?
Maar als het leven niet gaat zoals ‘het hoort’, kun je het heel druk krijgen met kleurplaten pakken, inkleuren en weggooien. Terwijl ik dit schrijf, ligt ons echtscheidingsconvenant klaar om getekend te worden. De kleurplaat van mijn huwelijk kan in de vuilnisbak en het doet extra pijn omdat ik ‘m zo mooi en zo zorgvuldig had ingekleurd.
Daarom zeg ik: het is handiger om die kleurplaat (van elke situatie die zich in de toekomst zal afspelen) te laten liggen waar ‘ie ligt; in de kast. En volkomen in het hier en nu te blijven en te zien wat er komt.
Ik zeg niet dat je niet mag dromelotten over die ene vakantie of dat etentje met een vriendin. Ik zeg niet dat je geen voorpret mag hebben, maar laat die kleurplaat liggen en kleur ‘m vooral niet in ;-).
Als die vakantie/dat etentje/je huwelijk/het hele leven/vul in… anders gaat, kan je er wat beter mee dealen is mijn ervaring. Natuurlijk is er de pijn en de teleurstelling en al die andere emoties. Die blijf je voelen, die gaan niet weg en die hoeven niet weg. Het leven is en blijft immers een contactsport zoals Syd Banks altijd zei. En je bent en blijft een mens met al je menselijke ervaringen. Maar het scheelt je het vooraf inkleuren en later weggooien van je kleurplaat ;-).
