Om rust, ruimte, welzijn, veiligheid, flow en geluk te ervaren, zijn we tot veel bereid. Logisch. Dat is je essentie en dat WETEN we. Onschuldig zoeken we echter overal waar het niet te vinden is.

We zijn bereid te doen wat andere mensen zeggen dat we zouden moeten doen. We zijn bereid allerlei apparaten aan te schaffen. We zijn bereid om 38 minuten op een rozijn te kauwen. We zijn bereid om alle ‘gedoe’ uit te pluizen aan de hand van vier vragen. We zijn bereid om tien dagen lang in volledige stilte door te brengen zonder enig menselijk contact maar mét uren pijnlijke bewegingloosheid (moi, vroegah). We zijn bereid hogere machten aan te roepen, op welke manier dan ook. We zijn bereid lichamen naar de kloten te helpen met pillen en alcohol. We zijn bereid mantra’s te zingen en jarenlang zelfonderzoek te doen. We zijn bereid om van partner, baan, dieet, woonplaats en levensritme te wisselen. We zijn bereid alles om te keren, te herkaderen of te analyseren. We zijn bereid uren- en dagenlang in ons verleden te graven of de toekomst te zitten voorspellen. We zijn bereid om indiaantje te spelen en te yonistomen. We zijn bereid een ijzeren discipline aan de dag te leggen. We zijn bereid onder hypnose te gaan. We zijn bereid dagboeken vol te schrijven met willekeurige gedachten, gedachten over gevoelens, gedachten over situaties, gedachten over gedachten, gedachten over anderen, gedachten over onszelf en gedachten over de wereld. We zijn bereid paddo’s te vreten en elektrische schokken te ondergaan (meestal niet een geheel vrijwillige keuze, vermoed ik). We zijn bereid elk uur een wekker te zetten. We zijn bereid jarenlang te praten over ‘onszelf’ (?). We zijn bereid om op de meest wonderlijke manieren adem te halen. We zijn bereid om het aardepakje uit te hongeren. We zijn bereid deskundigen naar ons te laten kijken en over ons te laten beslissen. We zijn bereid naar de andere kant van de wereld te vliegen. We zijn bereid ons helemaal bloot te geven, letterlijk of figuurlijk. We zijn bereid om in een hut te gaan zitten zweten en op de hei te gaan lopen huilen. We zijn bereid te stelen, te liegen, ‘anderen’ pijn te doen en oorlog te voeren.

Allemaal om (uiteindelijk) rust, ruimte, welzijn, veiligheid, flow en geluk te ervaren.

Maar….als iemand (moi) zegt: “het is en je bent al goed. Nu. Het is en je bent al perfect. Nu. Het is en je bent al helemaal heel, op een dieper niveau, voorbij de ervaringen, de verhalen en de vorm. Nu al. Je hoeft nergens naartoe, sterker nog, dat kán niet eens. Er is niets (af) te leren. Er bestaat in wezen niet eens een persoon(lijkheid). DIT is het.”

Nee…dáár hebben we toch moeite mee. Dáár twijfelen we aan. Zo makkelijk kan of MAG het niet zijn. Want…..(vul hier je favoriete bezwaar in). Ook perfect.

Einde tirade. Veel liefs!

Afbeelding van peter 윤승준 via Pixabay