Door alle vragen die we krijgen en de vele gesprekken die we voeren, worden wijzelf ook steeds weer opnieuw in de gelegenheid gesteld om helderheid te verkrijgen. Om over het randje van onze eigen grounding te kijken. Om scherper te omschrijven hoe het werkt. Soms gaat dat over het ‘werk’ zelf. Wat is dat nu precies, faciliteren? En waarom die 3 principes erbij gehaald?

Laatst bedacht ik dat je eigenlijk grofweg ingedeeld twee dingen kunt doen met begrip van die 3 principes. Die wij vaak ongemerkt mixen en afwisselen. Net wat er op dat moment passend of nuttig lijkt. Intuïtief. En vandaag leek het me blijkbaar passend en nuttig om die twee te benoemen. Al is het onderscheid, zoals ELK onderscheid, uiteindelijk illusoir!

1. Je kunt de 3 principes ‘onderwijzen’. Oftewel manieren vinden om helder te krijgen wat dit mechanisme inhoudt. Zo kun je aan medemensen overbrengen hoe de 3 principes altijd functioneren. Hoe ze ten grondslag liggen aan elke ervaring. Of: hoe elke ervaring bestaat uit deze drie componenten. Bijvoorbeeld zo:

De 3 principes zijn een eenvoudige en eenduidige manier om te omschrijven hoe uit het Niets de menselijke ervaring ontstaat. Waarbij we het nog vormloze, het nog ongecreëerde, kunnen duiden met Universal Mind, Universal Consciousness en Universal Thought. Deze vormloze drie-eenheid is de bron van alle vorm. Van de hele creatie, inclusief jou.

Oftewel:

Er is een eindeloze Mind (vormloos) als bron voor de menselijke mind (vorm).

Er is puur Bewustzijn (vormloos) als bron voor het menselijk bewustzijn (vorm).

Er is onbegrensd Denkpotentieel (vormloos) als bron van het menselijke denken (vorm).

Van moment tot moment wordt er een (illusoire maar levensechte) wereld gecreëerd waarin tijd, ruimte en materie bestaan. Als ervaring. Een ervaringswereld, dus.

2. Je kunt ook communiceren vanuit inzicht. Dan worden die 3 principes misschien niet eens genoemd in het gesprek. Kan het zelfs compleet overbodige theorie zijn. Als we algemene kenmerken moeten noemen voor déze invalshoek, is dat er geen opdrachten of verboden inzitten. Dat het de dingen (leven!) makkelijker maakt. Dat er wel eens naar patronen gekeken kan worden, maar enkel om ze zichtbaar te maken, te (h)erkennen en door te prikken. Dat het richting eenvoud wijst. Dat het rust of geruststelling brengt. Dat het helderheid of ruimte schept. Inzicht en het besef van veerkrachtigheid faciliteert. Liefde- en begripvol is (al hoeft het zeker niet altijd lief te klinken; ik kan zelf ook wel eens een schop onder mijn kont gebruiken 🙂 !).

Afbeelding van S. Hermann & F. Richter via Pixabay

Share This