Ze houdt zielsveel van haar kind, dat nu moeite heeft met het leven. Of liever gezegd, zoals het kind denkt dat het leven is. De dingen gaan anders dan zij zich voorgesteld had. Niet vanzelf, zoals bij haar andere kinderen. Dit kind draait niet mee in het stramien en hoewel ze het kind begrijpt en steunt, zou ze het graag anders zien. Ze wenst het kind een gelukkig en geïnspireerd leven toe. Op welke manier dan ook. Ze heeft al veel van haar verwachtingen losgelaten en toch heeft ze nog steeds moeite met haar gedachten over de situatie. Die beklemmen haar en nemen haar teveel in beslag. Ze is moe van het duwen en trekken en het zich steeds verklaren tegenover de buitenwereld, waarin velen een mening hebben over het kind en de situatie. Ze heeft angst voor de toekomst. We praten er over.
Gaandeweg het gesprek komt ze zelf tot de conclusie dat wat ‘klemt’ het feit is, dat ze wil dat de dingen anders zijn dan ze op dit moment zijn. Ze voelt verzet. Ze wil eigenlijk dat haar kind anders is dan het op dit moment is. Zich anders gedraagt. Ze ziet dat ze een aantal dingen die ze onderneemt om het kind te steunen en te sturen met een zweem van tegenzin en een subtiel gevoel van slachtofferschap doet. Ze heeft gemerkt dat ze elke keer teleurgesteld of boos is wanneer haar inspanningen niet het door haar gewenste resultaat opleveren. Terwijl ze eigenlijk niet kan weten wat ‘het beste’ voor haar kind is. Ze constateert dat het anders mag.
Ze accepteert dat, op dit moment, alles gewoon is zoals het is. Ze besluit dat ze alles wat ze vanaf nu voor en met het kind onderneemt, doet omdat ze het wil. Omdat ze daar met de volle 100% voor kiest. Ze laat haar geluk niet langer afhangen van de uitkomst van haar inspanningen. Haar aandacht is in het nu. Ze laat al haar concepten en ideeën over moederschap en het leven, ook dat van haar kind, los.
“Ik hield al zielsveel van mijn kind,” zegt ze. “Nu houd ik ook van de situatie.” Ik zie helderheid en ruimte waarin verandering mogelijk en zelfs onvermijdelijk is, maar niet langer noodzakelijk voor haar welzijn. Er is (nog) niets veranderd en alles is ineens anders.
