We zeggen of denken bang te zijn voor een virus, voor de buurman, voor verlies, voor de mening van je familie, voor ontslag, voor eenzaamheid, voor honden, voor een religie, voor de angst zelf, voor geldgebrek, voor consequenties van keuzes, voor ziekte of voor de dood.
Als we daar eens goed naar kijken, zonder direct onze angsten te willen bestrijden of proberen te ontstijgen, kunnen we om te beginnen vragen: wat geloof je dan over die dingen? Als we ze stuk voor stuk zouden bekijken en gedachtegangen zouden volgen (een omweg, maar als je daar zin in hebt…be my guest), kom je waarschijnlijk in 100% van de gevallen uit op deze constatering:
Je gelooft dat je niet oké zult zijn, of je niet oké zult voelen, als dat waar je bang voor bent, gebeurt.
Dan is het wat ons betreft zaak om te kijken wie je nu werkelijk bent. Wat je ware natuur of essentie is. En de vraag of dat ooit NIET oké zou kunnen zijn.
Een stap te ver of nog niet helder? Laten we dan eerst voortborduren op de constatering dat je bang bent voor wat je gelooft. En mocht je dát hebben doorzien en nog steeds onverklaarbaar bang zijn; zou het dan kunnen zijn dat je ‘gewoon’ bang bent voor het onbekende? Ook die angst kunnen we in alle eenvoud doorprikken met de constatering dat je in zo’n geval toch iets gelooft; namelijk dat er iets (onbekends) in de wereld is of op je af kan komen dat jou kan schaden.
En dan vraag ik je (wederom) even goed te kijken of je kunt zien dat je je hele leven al in het onbekende leeft. In elk moment tot nu toe. Al gokte je regelmatig het juiste; je hebt nooit zeker geweten wat er in het volgende moment stond te gebeuren. Meestal willen we daar niet aan. We doen liever alsof we wél dingen weten, prima kunnen voorspellen en ook nog controleren.
We geloven soms liever in de illusie van maakbaarheid van het leven dan helder te krijgen hoe het werkelijk zit. En toch is dat laatste cruciaal voor wat we diep van binnen zo graag willen: de vrijheid, zekerheid en liefde realiseren die we in wezen al zijn. En hoe zit het dan werkelijk? Dat omschrijven wij graag aan de hand van de 3 principes:
De wereld van de vorm (elke ervaring) is een voortdurend veranderende creatie in het bewustzijn. Een projectie of illusie van het Denken. En je ware natuur is de eeuwige en onbegrensde Mind waar dit in plaatsvindt.
Je bent dus eigenlijk bang voor…..niets. (En bent in essentie….Alles)
Afbeelding van Mylene2401 via Pixabay
