Wat me vandaag opviel was het volgende: we weten diep van binnen echt wel dat alle informatie die we lezen of anderszins opnemen ‘slechts’ de perceptie, interpretatie, projectie en specifieke focus is van één persoon of een groep personen die menen het ergens over eens zijn en dat communiceren/ presenteren. Toch lijken we dat ook zomaar te kunnen vergeten. Dan nemen we informatie aan als waar of zien we ‘m zelfs aan voor DE waarheid. En gaan we ons bijvoorbeeld zorgen maken gebaseerd op die informatie.
Ik dacht eraan omdat ik in het bos liep en twee bomen naast elkaar zag staan die allebei in een ander seizoen of stadium leken te verkeren. De één had frisgroene bladeren die ik associeerde met wat we lente noemen, of het begin van de zomer. Het blad van de buurmanboom was verkleurd naar een warm oranje/bruin. Een beeld dat we aan de herfst ophangen.
En ik realiseerde me: ik zou een foto van de eerste boom kunnen maken en die ergens publiceren, met de tekst ‘het is nog volop zomer op de Veluwe!’ En (ik fantaseer even verder): ‘de bossen hebben hebben enorm geprofiteerd van de recente regenval. Al het blad is felgroen en de herfst laat nog wel even op zich wachten, zoals het zich nu laat aanzien. Bezoekers kunnen dan ook de komende weken nog volop genieten van de natuur en de zuurstofrijke lucht!’
Ik zou ook een foto van de boombuurman op sociale media kunnen zetten met een totaal ander verhaal. Ik verzin:’door de grote droogte afgelopen zomer hebben de bomen op de Veluwe vervroegd hun herfstkleuren aangenomen. Dat is weliswaar een prachtig gezicht, maar wijst helaas op een gevaarlijk lage waterstand. Het verkleuren van het blad is een stressreactie op het gebrek aan neerslag. Als deze trend van warme, droge zomers zich doorzet, zal een groot deel van de boomopstand het op termijn gewoon niet gaan redden. De groene long van Nederland is behoorlijk ziek.’
Dit voorbeeld is uiteraard een sterk vereenvoudigde weergave van wat er zich afspeelt in het nieuws of andere communicaties (zoals je ‘interne stem’!). Maar ik vraag me toch echt af: kun je wel weten of de informatie, welke informatie dan ook, van wie dan ook, die je gepresenteerd krijgt ‘waar’ is? Kun je wel weten of het beeld dat je ziet daadwerkelijk betekent wat men zegt dat het betekent of wat jij denkt dat het betekent?
Het allemaal uitzoeken is onmogelijk. Niet te doen in de zee van informatie die ons omgeeft. We kunnen wél terug naar de eenvoud en ons realiseren dat alles perceptie, interpretatie, projectie en specifieke focus is. En daar dan ‘voorbij’ kijken. Naar de bron van alle informatie: de stille ruimte. Van waaruit er altijd een spontane respons beschikbaar is op het leven zoals het zich aandient. Ook (of juist?) zonder informatie vooraf.
