“Ik ben ‘het’ weer helemaal kwijt,” verzuchten sommigen als ze bang of boos of verdrietig zijn na eerder inzicht. En met ‘het’ bedoelt men die fijne, rustige staat van zijn die ervaren werd tijdens een shiftdag of driedaagse. Het is verleidelijk om dan op zoek te gaan. Een filmpje te bekijken. Je af te vragen wat Linda en Angela nu ook alweer zeiden. Die ene zin die toen zo hielp. Speuren naar een geruststellende gedachte als een tijdelijk doekje voor het huidige bloeden. Heel begrijpelijk, maar onnodig. Want wat je altijd al bent geweest en altijd zult zijn, kun je niet kwijtraken.

De ervaring die er nu verschijnt is een Gedachte die door het Bewustzijn stroomt. Een tijdelijke creatie in een oneindig intelligente en permanente Bron (Mind). Dat is alles en dat is tegelijkertijd ALLES 🙂 !

Het enige wat er dan steeds weer gerealiseerd kan worden, is dat dát schijnbaar gebeurt. En voilà. Je bent niets kwijt. Dat kan niet eens! Er is simpelweg een ervaring. Daar hoef je niets mee. Want je ware natuur blijft aanwezig en onaangetast. Dichterbij dan wat dan ook. Niet eens vóór of achter alles wat zich afspeelt, maar er middenin. Zoals de oceaan de bron is van alle rimpelingen aan de oppervlakte. Van alle deining, golfjes en tsunami’s. Terwijl het tegelijkertijd ook de oceaan is en blijft. Zowel de oceaan als de golven zijn hetzelfde water. Zowel de tijdelijke menselijke ervaring als onze goddelijke essentie zijn dezelfde energie in een andere ‘vorm’.

En zoals een golf niet op zoek hoeft naar de oceaan, geen trucjes uit hoeft te halen om ‘dichterbij de oceaan te komen’ of ‘de oceaan weer even te voelen’, hoef jij ook niets te doen om te voelen, te worden of te bewegen in de richting van wat je al bent.