Laatst wandelde ik met een lief mens van ons stekje door het bos naar een restaurant waar we wilden lunchen. We volgden paadjes die vaag in de gewenste richting gingen. De hond die meeliep rende enthousiast van hot naar her. Overal nieuwe geurtjes ontdekkend en steeds terugkerend naar ons. Na ongeveer drie kwartier zo rondzwerven kregen we echt trek. Gelukkig ontwaarde ik een herkenningspunt en konden we gerichter doorlopen naar het restaurant.

Daar wachtte ons een warm haardvuur, een kaart vol heerlijkheden en een grote bak water voor de hond. We vergaten al pratend alle tijd en concludeerden na het afrekenen dat het al best laat was. En het lieve mens en de hond moesten nog een aardig stukje naar huis rijden, bij voorkeur voor de spits zou aanbreken.

Dus besloot ik de kortste weg terug te nemen. Over de weg, langs het bos. Binnen een kwartier waren we zo weer bij ons stekje. “Zijn we er nu al?” riep het lieve mens verbaasd uit toen ik naar haar auto wees, die daar stond te wachten. Ze had niet verwacht dat de afstand tussen het restaurant en ons stekje zó kort was, gezien de lengte van de wandeling op de heenweg.

Dezelfde verbazing nemen wij wel waar bij onszelf en anderen die de eenvoud herkennen van de drie principes. Wanneer er een inzicht komt dat een eind maakt aan soms jarenlange dwalingen in de wereld van het angstige, depressieve en stressvolle denken. De terugkeer naar je Thuis, naar je ware natuur, is ook altijd veel korter dan je DENKT. Het is altijd maar één gedachte van je vandaan.

Graven in het verleden of in je overtuigingen, analyseren waar het ‘mis’ is gegaan of oorzaken van je angst, depressie of stress onderzoeken is compleet overbodig. Dat zou hetzelfde zijn als het lieve mens en ik geprobeerd hadden om precies de bospaden terug te vinden die we bewandeld hadden op weg naar het restaurant, terwijl we juist snel naar huis wilden! Een volledig overbodige exercitie dus. Er is een korte, rechtstreekse route. Wij wijzen je graag de weg.

Foto © Rob Tol