“Het hoort er nu eenmaal bij”. Ken je die uitspraak? Ik hoor in ieder geval regelmatig dat mensen dit zinnetje tegen een partner, vriend of kennis zeggen. Er lijken veel dingen in een soort setjes te komen. Bij gebeurtenis A krijg je er gratis gevolg B bij. En meestal zijn het geen leuke bonussen.
Als je promotie wilt maken bijvoorbeeld, schijnt het erbij te horen dat je extreem veel moet werken, moe bent en nog maar weinig tijd hebt voor je vrienden en familie. Heb je een baby, dan is het logisch dat je slapeloze nachten meemaakt, meer ruzie hebt met je partner (als je die hebt) en niet echt meer iets voor jezelf doet. Of nou ja… Dat hoor je altijd. En heb je in je jeugd iets naars meegemaakt, ligt het in de lijn der verwachting dat je daar later nog regelmatig last van hebt, minder goed functioneert op bepaalde momenten en misschien zelfs depressief bent of nooit een ‘normale’ relatie aan kunt gaan. Zegt men.
De uitspraak “Het hoort er nu eenmaal bij” klinkt op zichzelf staand al niet heel gezellig en de invulling van ‘het’ is dat ook niet. Toch vinden we het als mensen klaarblijkelijk enigszins motiverend overkomen, want we zeggen het zeer regelmatig tegen elkaar.
Ik vermoed dat we het als een soort mantra blijven herhalen tegen onszelf en anderen zodat we een gevoel van controle hebben in een situatie waar maar weinig houvast is. In periodes van verandering of op momenten dat er gevoelens opkomen die niet prettig zijn, vertellen we onszelf dat het erbij hoort. Want dat lijkt te impliceren dat het dus vanzelf weer overgaat. Als je doorzet, afwacht of eventueel hulp zoekt.
Best lief bedoeld dus, van ons en onze medemens. Maar wel gebaseerd op een fundamenteel misverstand.
Controle en houvast zijn namelijk helemaal niet nodig.
Niet als je inziet dat je gevoelens van binnenuit worden gecreëerd door je gedachten en bewustzijn.
Niet als je je realiseert dat het eigenlijk niet eens uitmaakt wat je denkt (en dus voelt) in een moment, omdat gedachten vluchtig zijn en altijd vanzelf weer verdwijnen.
Niet als je weet dat je leeft en je gedachten beleeft, maar dat die gedachten geen daadwerkelijke impact hebben op je welzijn. Omdat je onder alles wat je denkt en voelt in elk moment oké bent. Altijd.
Heb je die inzichten dan zou het goed kunnen dat al die dingen die erbij leken te horen, niet eens meer in je opkomen. Hoe rustig zou dat zijn? En hoeveel meer plezier zou hebben in de dingen die je doet? Dat gemak gun ik iedereen. 🙂
