Heb je ook wel eens dat je iets moet doen, maar… het niet doet? Ik zit bijvoorbeeld al een halfuur af en aan achter mijn computer om een artikel te schrijven. Dit artikel. Zoals je merkt is daar niet veel van terecht gekomen. 😉 In plaats van schrijven heb ik YouTube video’s gekeken en de was opgehangen. Voor mij was het nu dit, maar het kan net zo goed het schoonmaken van de WC’s zijn wat ik niet doe. Of hardlopen, een e-mailtje sturen of een afpsraak bij de dierenarts maken voor onze katten.
Soms heb je gewoon de fut er niet voor. Tenminste, dat zeg ik tegen mezelf.
In werkelijkheid is het geen kwestie van fut, ik zou namelijk best iets anders kunnen doen. Sterker nog, ik zou een heel scala aan dingen kunnen doen. Maar niet dat ene ding. Daar heb ik nu geen zin in.
Iets anders doen mag alleen niet, aangezien ik bedacht heb dat ik taak X precies op dit moment MOET doen. Het staat op mijn to-do lijstje en dus kan ik er niet omheen. Door mijn zelfbedachte planning heb ik zodoende niet langer de vrijheid om te doen waar ik me in het moment toe geïnspireerd voel.
Om de één of andere reden voelt het als heel belangijk om ‘het’ NU te doen, terwijl het dat niet is.
Zelf zie ik inmiddels in dat hier een gevoel van angst aan ten grondslag ligt – want wat nou als ik nooit in beweging kom? Door alle druk die ik op mezelf leg om het toch te doen op een inspiratieloos moment, wordt het een soort self-fulfilling prophecy.
Een ongegronde angst, want ieder mens heeft een tendens naar beweging én de wijsheid om te weten wanneer het ergens ’t goeie moment voor is. Of het nu morgen, volgende week of over een maand is – de inspiratie om in actie te komen komt vanzelf. En als een taak nooit volbracht wordt… dan was ‘ie blijkbaar niet belangrijk (en ook dan mag je vertrouwen op je eigen wijsheid :-)).
