Als je twee identieke speakers naast elkaar zet en uit de ene komt metal hardrock en uit de andere klinkt volksmuziek: geef je dan de speaker de schuld van wat je hoort?

Verwijt je de speaker dat hij mooiere muziek moet laten horen, of op zijn minst hetzelfde als de speaker naast hem? Stuur je hem op cursus om te leren andere muziek te maken? Moet hij zichzelf dagelijks voor de spiegel vertellen “Ik kan hedendaagse pop voortbrengen – ik ben goed genoeg om hedendaagse pop voort te brengen – ik ben perfect zoals ik ben”?.

Waarschijnlijk niet. Omdat je herkent dat de speaker niet de bron van het geluid is. De speaker is slechts waar de muziek mee beleefd wordt. Er is iets anders dat maakt dat er geluid door de speaker komt. En als het een draadloze speaker is, dan zou het zo maar kunnen dat de bron die de muziek doet ontstaan, volledig uit je zicht is. Toch weet je nog steeds, ook als je die bron niet ziet, dat er absoluut een verbinding is van de speaker met dat waar de muziek vandaan komt. Waardoor je zelfs bij het ontbreken van een zichtbare bron, niet klaagt tegen de speaker die in alle onschuld laat horen wat er door hem heen gaat.

Je zou ons mensen als de speaker kunnen beschouwen waardoor het leven ervaren wordt.

Wij zijn als mens niet de bron van ervaring en daardoor ook niet het aanspreekpunt als de ervaring tegenvalt. Wij lijken wel invloed te hebben op de muziek (de ervaring) die speelt maar we zijn ‘slechts’ het vehikel waardoor de muziek/ervaring gehoord/beleefd kan worden. Waardoor jezelf dwingen iets anders te zien, voelen of ervaren geen zin heeft. Want daar ga jij niet over. Jij bent geen bron, je bent de speaker. Niks te doen dus – dat is lekker makkelijk. 😉

Share This