De term ‘inside-out‘ die in het Engels taalgebied ook wel wordt gebruikt als term voor het begrip van de 3 principes, zorgt nog wel eens voor verwarring. Vooral als we een stelling als ‘er is geen buiten(wereld)’ gaan vergelijken met onze dagelijkse ervaring. Waarin we wel degelijk een buitenwereld waarnemen. Alles buiten ons aardepakje. Andere mensen, materie, virussen, wetten en regels.
En als er een verschil is tussen wat jij waarneemt en wat wij suggereren, ontstaat er vaak weerstand, ongeloof of veel vragen. Logisch. Wij vinden dat heerlijk, want het geeft ons de gelegenheid om opnieuw te kijken. Om nieuwe metaforen te ontdekken en nieuwe inzichten op te doen en te delen. Om verse aanvliegroutes te vinden voor het verwoorden van wat we weten.
Vandaag geef ik graag een voorbeeld van weerstand die logischerwijs op kan komen. Misschien herken je deze. Komt-‘ie. We merken dat daden van anderen invloed op op ons hebben. Bepaalde acties wekken ergernis op en tegelijkertijd de wens om ‘ertegen te kunnen’. Zodat je geen last meer hebt van (het gedrag van) die ander:
‘Als Pietje dat ENE IRRITANTE doet, ontstaat er ergernis bij mij, en op de momenten dat hij zich NIET zo raar gedraagt, komt er bij mij ook geen ergernis op, dus hoezo vindt die ervaring van binnen plaats?’
Zodra je je verliest in de details van zo’n situatie is de gelegenheid om iets nieuws te zien erg klein. Dan gaan de hakken in het zand, beroep je je op de jarenlange ervaring met Pietje en jouw neiging tot ergernis, ben je bang om voor de rest van je leven te lijden onder Pietje’s gedrag, of Pietje uit je leven te moeten bannen, of immuun dient te worden voor Pietjes gedragingen (is daar een vaccin voor misschien?).
Het kan ook zijn dat je bent gaan geloven dat het allemaal jouw schuld is. Dat je nu eenmaal lichtgeraakt bent. Dat Pietje weliswaar niet de gezelligste mens te wereld is, maar dat jij nog niet genoeg aan jezelf hebt gewerkt om daar tegen te kunnen. Je hoort dat ons ‘kijk naar binnen’ betekent dat je in jezelf van alles uit de weg moet ruimen waar Pietje de spiegel van is. Misschien denk je dat je zó spiritueel verlicht moet worden dat je voortaan gewoon volledig boven Pietje’s gedrag staat. Of zweeft.
Wij suggereren niets van dit alles. Wat dan wel?
Ik stel voor dat je je bij een dergelijke weerstand gewoon nieuwsgierig wordt en je bijvoorbeeld eens afvraagt: klopt mijn uitgangspunt wel? Is er wel een grens tussen mij en anderen buiten de waarneming (= gedachte) daarvan? Is er wel een oorzaak en een gevolg buiten de aanname (=gedachte) daarvan?. Is er wel een verleden en een toekomst buiten mijn herinneringen en projecties (=gedachten)? Deze mijmeringen brengen eigenlijk alle bezwaren en weerstanden die je in dit kader hebt terug tot één enkele vraag:
Bestaat er wel afgescheidenheid buiten de illusie (=gedachte) die we waarnemen?
Deze vraag is fundamenteel en je zult er zelf het antwoord op moeten ontdekken. Eenmaal gevonden kan dit ene, eenvoudige antwoord (het belang of de urgentie van) alle andere vragen, die afgescheidenheid als uitgangspunt hadden, zomaar doen oplossen.
En dan zie je wel wat de bijwerkingen hiervan zijn.
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
