Ieder mens is ten diepste op zoek naar ontspanning, welzijn en rust in het hoofd en lijf. Naar oké zijn. We zoeken het overal en in van alles en raken vroeg of laat gefrustreerd van de ineffectiviteit daarvan. Van de tijdelijke oplossingen. We willen iets wat fundamenteel en blijvend.is. Logisch.

Het mooie is; dat kan ook. Maar wellicht niet op de manier die jou altijd voorgehouden is. Niet door te blijven kijken naar de gevoelens en ervaringen die je niet wilt en niet door te blijven zoeken naar oorzaken en oplossingen daarvoor. Dat is het oude paradigma. En als je echt een andere weg wilt, die niet eens een weg is maar een realisatie, dan zou ik je willen vragen eens stil te staan bij de volgende stelling:

Wat je zoekt, zoekt jou.

Bij elke stap die je zette of rende om aan je angst te ontsnappen, liep het met je mee. In alle pogingen die je doet of deed om je gevoelens te dempen of stoppen, was het er. In elke zoektocht naar oplossingen vergezelde het jou. Het is dichterbij dan wat dan ook. En je hoeft ‘alleen maar’ stil te staan en ‘om te keren’. Naar binnen te kijken noemen we het ook wel.

Makkelijker gezegd dan gedaan, meen je misschien. Horen wij soms. En daarom is het wel handig om (eerst?) te kijken waar je angst uit bestaat en te ontdekken dat het simpelweg een stroom van (gedachten)energie is. Waar je steeds voor wegloopt is niet meer dan een vluchtig (maar hardnekkig lijkend) denkfantoom. Voor wie durft te stoppen met rennen en zoeken, of voor wie daartoe gedwongen wordt, ligt een grote kans om het spook te herkennen en in rook te zien opgaan. Ontspanning, welzijn en rust onthullend.

Tekening: Erik Reitsma @Studio Hup