Voor wie een beetje in de gaten krijgt dat alles in de wereld bedacht is en van zichzelf geen waarheid bevat (hooguit een tijdelijke realiteit is) kan er zomaar een hoop wegvallen. Concepten, stress, onhandig gedrag, angstige drijfveren en (zelf)verwijt. Om maar eens wat te noemen. Zodat de essentie overblijft: je ware natuur. Helder.

En waar het niet vanzelf gaat, kijken wij graag met je mee vanuit het begrip van de 3 principes. Wij verkennen soms samen met jou (even) gedachteconstructies en doen suggesties. Vragen jou bijvoorbeeld: ‘zou het kunnen zijn dat dit ook een gedachte is? Misschien geloof je nog iets? Staat wellicht het idee van ‘ik’ in de weg? Kan er weerstand zijn tegen een gevoel of ervaring? Zoek je soms houvast in een vorm? Wil je soms iemand of jezelf fiksen? Maak je per ongeluk persoonlijk wat universeel is?’ We hopen dan dat jij daar ook nieuwsgierig naar wordt. Waarschijnlijk ben je dat al als je dit leest. En zeker als je met ons in gesprek gaat.

Interessant is het dan om te zien, dat in die aanwijzingen en vragen soms gehoord wordt: ik doe iets (of ik doe het) verkeerd. Ik ben nog niet goed genoeg in het ’toepassen’ van de 3 principes. Ik zou dit niet meer moeten voelen. Ik zou dit nu toch onderhand wel iets anders moeten zien of iets mooiers ervaren. Ik ben een zwaar geval, mijn conditioneringen of trauma zijn te groot. En zo wordt er volkomen gemist dat dit ook (onzekere!) gedachten en navenante gevoelens zijn, nooit iets anders.

Terwijl we alleen maar meekijken en vragen stellen, suggesties doen en ruimte maken voor het uitgangspunt van liefde en oké-zijn. Met het ‘doel’ opheldering te krijgen. Met de intentie gelegenheid te bieden aan de realisatie van heelheid en eenheid. Om jou zelf te laten ontdekken dat je onschuldig was en bent, dat er nooit iets aan de hand is en nooit iets mis gaat. Dat je niets verkeerd doet, niets verkeerd gedaan hebt en ook nooit iets verkeerd zult doen.

Afbeelding van Tumisu via Pixabay