“Waarom is de wereld van de vorm toch zo aantrekkelijk?” vroeg een gesprekspartner zich laatst nieuwsgierig af. De aanleiding was het gegeven dat we ons soms volledig kunnen verliezen in stress of problemen op het werk of andere situaties en gevoelens. Ondanks eerdere inzichten in de vormloze essentie van alles, lijkt de wereld van de vorm dan ineens héél belangrijk, héél echt, héél ingewikkeld en héél problematisch.

Dat is niet erg. Het hele idee van menszijn IS ervaren. Daar hoef je niet bang voor te zijn, luidt één van de kernboodschappen van de ‘leer’ van Syd Banks. Behulpzaam daarbij is het inzicht dat elke ervaring een beweging is van Mind, Consciousness en Thought.

Maar ook al ben je er niet bang (meer) voor, toch kan zo’n ervaring behoorlijk schuren en wringen en dat willen we niet. We geven de voorkeur aan een soepele rit door het leven.

Al mijmerend kwam er in deze sessie een nieuwe vergelijking op bij mijn gesprekspartner. Want het schijnt, zo had zij van haar dochter gehoord, dat er tegenwoordig vrij hysterische glijbanen zijn in sommige zwembaden. Om het aantrekkelijk te maken. Bovenaan het trapje kun je een thema kiezen en terwijl je glijdt zijn er ook nog knopjes om op te drukken voor extra speciale effecten onderweg.

Was dat niet een mooie parallel met onze wereld van de vorm die zo aantrekkelijk is, maar ook steeds ingewikkelder (en soms hysterischer) lijkt te worden? Met steeds meer concepten, steeds meer mogelijkheden en steeds meer speciale ervaringen die we nastreven?

We zagen het allebei al voor ons. Bovenaan de trap van het leven staan en dan (per ongeluk?) het thema ‘stress op je werk’ kiezen. En daar ga je. Onderweg druk je hier en daar ook nog op de knopjes ‘gedoe thuis’ en ‘meer werk door QRcodes scannen’ voor extra effect.

Zo gezien is leven eigenlijk een lekker spannende aangelegenheid en komt er met deze metafoor wellicht al wat meer luchtigheid in de dagelijkse ervaring van stress of angst. Steek je je handen erbij in de lucht, want vast proberen te klampen aan de kanten levert alleen maar brandwonden op. Misschien gil je even heel hard. Hopelijk in de wetenschap dat je oké bent, ook al loop je een blauwe plek op of beland je uiteindelijk in het water met je badpak in je bilnaad.

Lachend om dit beeld, merkte mijn gesprekspartner ook nog op dat we meestal, als het leven wringt en schuurt, op zoek gaan naar tips en trucs voor een betere ervaring. Lifehacks om meer in flow te komen of meer grip te krijgen. En dat vergeleken we met het op zoek gaan naar manieren om ongeschonden zo’n glijbaan af te glijden. Achterstevoren? Op een matje? Met een vinger in je rechteroor? Graaiend naar de kanten voor houvast?

Ons alternatief (mét inzicht in de aard van de menselijke ervaring) luidde: laat je gewoon gaan. Whiiiiiiiiii, de glijbaan van het leven af. Als je eenmaal een beetje vaart hebt (leeft!) is er toch geen houden meer aan. Who cares about blauwe plekken en badpakken in de bilnaad? Dat hoort er allemaal bij en die hoef je niet angstvallig te vermijden.

Afbeelding van JoeSandbox via Pixabay