Soms vraag ik me wel eens af hoe het mogelijk is dat we al zoveel jaren met die uiterst simpele metafoor van de 3 principes ‘werken’, terwijl het nooit verveelt. En ook: of het (voor mij) nog steeds ‘klopt’ om hierover te communiceren. Want anders wordt het gekunsteld of een repeterend kunstje en moet ik ermee ophouden.

Tot nu toe is het antwoord ‘ja’. Omdat deze metafoor (weer: voor mij) de perfecte combinatie is van aan de ene kant de tijdloze realisatie van de eenheid achter alles waar in alle grote stromingen naar wordt verwezen en aan de andere kant eenvoudige principes die het psychologisch functioneren van de mens beschrijven. Ze vertellen ‘het hele verhaal’ van vormloos en vorm.

Zonder dogma’s. Zonder rituelen of regels. Zonder do’s en don’ts (hoewel ook dat geen vaste regel is). Zonder van jouw gedachten, gevoelens en/of gedrag een afwijking of probleem te maken. Zonder van jou een patiënt of van onszelf een leermeester te maken.

Inzicht in de werking van de 3 principes helpt de persoon om psychologisch prettiger en soepeler te functioneren. Met meer helderheid en minder weerstand. En tegelijkertijd (en paradoxaal genoeg) wijst het ons erop dat de persoonlijkheid in wezen niet bestaat. In één van Sydney Banks’ oude lezingen hoorden we ‘m laatst zeggen: “and now we switch levels” toen hij overschakelde van vormloos naar vorm. Van onpersoonlijk naar het persoonlijk lijkende.

Soms lijkt het of iemand eerst psychologisch op zijn of haar gemak moet worden gesteld, om meer rust en meer ruimte te creëren voor een dieper besef. Vaak praten we afwisselend over beide aspecten (met de waarschuwing dat we van niveau veranderen, anders levert het geheid verwarring op). Of we gaan intuïtief en direct naar het gegeven van Eenheid. Dan gaan we voorbij aan het bespreken van persoonlijke, psychologische problemen en bekijken we uitsluitend de onpersoonlijke principes die eraan ten grondslag liggen.

Het begrip van de 3 principes voorkomt in mijn ogen de spirituele bypass (dat is verstandelijk aannemen dat er alleen Eenheid of Bewustzijn of Mind is en vervolgens op alles zeggen: ‘ach, ik besta toch niet’ of: ‘maar ja, alles is één hè?’ met het doel gevoelens te omzeilen. De vorm af te wijzen). Dit begrip kan ook een eind maken aan de eindeloze analyses van je leven, je gevoelens en situaties. Of aan het idee dat je leven, je gevoelens en situaties problematisch zijn.

Het is zo allesomvattend, eenduidig en eenvoudig dat elke methode om welzijn te ervaren me overbodig en soms zelfs contraproductief lijkt (Syd: don’t do that). Kortom: ik blijf erbij 🙂 .

Afbeelding van Enotovyj via Pixabay