Streven naar een effect (bijvoorbeeld ‘niet bang/depressief meer zijn’ of ‘anders reageren’) door middel van begrip van de werking van de 3 principes, is contraproductief. Zo. Ik heb het maar gezegd. Hoe meer je verlangt naar de juiste effecten, hoe lastiger het wordt om effecten te merken.

Je bent namelijk, in deze menselijke ervaring, als dit aardepakje, zélf al een effect van de werking van de 3 principes. Dus met je brein (ook al een effect) kun je dit niet begrijpen of iets bewerkstelligen. Dat is hetzelfde als met je oog je oog proberen te zien zonder een spiegel te gebruiken. Dat gaat gewoon niet. Je zult vergeefs wachten op het gewenste effect.

Als je échte verandering of transformatie wilt, moet je niet willen werken aan effecten. Of toe willen werken naar effecten. Want je hoeft niet te knutselen aan dat wat jij ‘jezelf’ noemt of aan je ervaringen in dit leven. Je mag juist terug naar de Bron van alles. Oplossen in de ruimte. Achterovervallen in Mind. Dan merk je wel wat er tevoorschijn komt. Wat er verandert. Welke splinternieuwe effecten er verschijnen (en ook weer verdwijnen in de bron).

Het richten op psychologische (materiële!) effecten van een spiritueel begrip is niet de juiste ‘volgorde’. Eigenlijk moet het je geen bal schelen wat de effecten zijn, niet gehecht zijn aan welk resultaat dan ook. Maar wel: een diepe interesse hebben in hoe de menselijke ervaring werkt. En willen weten wat je ware natuur daarachter is. Je mag naar binnen keren, voorbij het persoonlijke en psychologische (gedachten) gaan, in plaats van naar buiten te kijken. En jij als aardepakje bent ook al ‘buiten’, zoals eerder gezegd.

Het kan zijn dat dit eruit ziet als het stellen van andere vragen. In plaats van ‘hoe kom ik hier vanaf?’ ‘hoe ga ik hier mee om?’ en ‘wat doe ik als…?’ wordt het misschien: ‘wie of wat ervaart dit?’ ‘waar bestaat dit probleem of gevoel uit?’ of ‘wat is de uiteindelijke bron hiervan?’

De enige kanttekening die ik nogmaals en dus wellicht ten overvloede hierbij wil maken, is dat het ‘naar binnen kijken’ niet psychologisch is en niet als methode kan worden gebruikt om een effect te bereiken. Veranderen gaat vanzelf. Dat noem ik de effectparadox: de grootste effecten zijn te ervaren door je schouders op te halen over effecten.

Afbeelding van 愚木混株 Cdd20 via Pixabay

Share This