Shifthondje Olivier had een dennenappel te pakken en wilde die niet meer loslaten. Sterker nog, hij wilde hem zo graag behouden dat hij een wegkroop in een holletje. Veilig beschermd van achteren kon hij van voren iedereen zien aankomen die hem wilde ontdoen van zijn buit. De dennenappel was in dat moment enorm belangrijk want daar moest op gekauwd worden. Het was geen dennenappel maar een DENNENAPPEL met hoofdletters. Ondanks het feit dat het volledige duingebied waar Olly zich bevond, vol lag met verse nieuwe, ongekauwde dennenappels.
Het deed me denken aan wat veel mensen doen: een gedachte pakken en hem vasthouden om er flink op te kauwen. Door dat kauwen verandert de gedachte al snel in een PROBLEEM – met hoofdletters, net als de dennenappel. En een PROBLEEM, daar moet mee gedeald worden. Een PROBLEEM kun je niet zomaar laten vallen. Bovendien ben je met een PROBLEEM al snel een beetje kwetsbaarder, waardoor je veiligheid zoekt.
Wat we vaak/meestal over het hoofd zien, is dat een gedachte weer vervliegt als je hem niet beet zou pakken. Dat een gedachte nooit zou uitgroeien tot een probleem als je het kauwen achterwege zou laten. Want ‘t is het kauwen waardoor je bewustzijn de tijd krijgt om zenuwslopende, angstige, onrustige of onveilige gevoelens toe te voegen aan wat in eerste instantie een neutrale gedachtenenergie was.
In werkelijkheid hoeft er geen veiligheid gezocht te worden omdat gedachten niets anders zijn dan een energie die tijdelijk door je heen stroomt. Waardoor het PROBLEEM dus ook niets anders is dan een realistisch geanimeerde stroom van gedachten die we per abuis aanzien voor vaststaand, echt en onveranderlijk. Net zoals Olivier per abuis dacht dat deze DENNENAPPEL belangrijker was dan de zee van dennenappels om hem heen. 😉
