Je hoort mensen vaak redenen noemen voor hun acties. Voor hen plausibele redenen. “Ik heb het maar zo gedaan, want…” Of: “Dat heeft mij ertoe bewogen om…” Toen ik laatst in een gesprek iemand het woord ‘beweegredenen’ hoorde uitspreken, zag ik plotseling dat ze niet van zichzelf bestonden. Er gebeurt iets, oftewel er wordt bewogen en dan willen wij daar als persoon (die we sowieso al niet zijn) een plausibele verklaring voor hebben.

Er zijn bewegingen, kunnen we vaststellen. En het lijkt alsof dat bewegingen zijn in de natuur en in de mens, in het lijf. Het lijken bewegingen te zijn in het heelal zoals we dat waarnemen en in maatschappijen zoals we die fantaseren (En ik noem het fantaseren omdat ik nog nooit ergens een maatschappij heb zien liggen, dus dat concept bestaat uitsluitend in ons hoofd). Bewegingen lijken plaats te vinden in wat we economieën en relaties noemen.

Zou het ook zo kunnen zijn dat wat we natuur noemen een beweging is? Dat wat we als mens zien, een beweging is? Dat het heelal een beweging is, net zoals de maatschappij? Dat ook een economie en een relatie van zichzelf bewegingen zijn? Dat al die bewegingen bij en met elkaar plaatsvinden binnen/vanuit Mind; dat geen enkele beweging dus eigenlijk los is van de andere? Dat het simpelweg het bewegen van die Levensenergie is? Dat alles plaatsvindt vanuit die oneindig stille ruimte vol potentie?

Zo gezien is er maar één ‘oorzaak’ of reden voor alles en zijn onze ideeën over allerlei verschillende, persoonlijke redenen voor het bewegen volkomen overbodig. Dan kunnen we misschien vaststellen dat alles één groot gebeuren is. Check gewoon even; had je een beweegreden om vanmorgen wakker te worden of was er simpelweg eerst slapen en toen wakker zijn? Het knipperen van je ogen; we hebben er vast een prachtige biologische verklaring voor gevonden, maar gebeurt het niet gewoon?

De vogel vliegt of wordt gevlogen, de mens beweegt of wordt bewogen; de redenen zijn een verhaal waar we blijkbaar behoefte aan hebben, maar die we net zo goed achterwege kunnen laten. Scheelt weer een hoop analyse van onszelf en welke ‘ander’ dan ook.

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Share This