Laatst deelde ik met iemand weer eens de inspirerende en intrigerende TED-talk van Dr. Jill Bolte-Taylor. In het filmpje heeft de arts even zo’n grijze hersenmassa in haar handen. En ik dacht; wat leuk eigenlijk, dat wij in het Nederlands zeggen: een STEL hersenen (als in: ‘je hebt een goed stel hersenen!’). Het is een stel. Het zijn er TWEE. Ha!
Een linker- en een rechterhersenhelft. Net zoals je een paar handen hebt, die zo leuk hebben leren samenwerken. En een paar ogen, die dat ook doen, als het even meezit. Je hersenhelften werken eveneens altijd samen. Fijn. Daarover later meer.
Eerst dit: wat in me opkwam naar aanleiding van het filmpje, was de Engelstalige uitroep: “you are NOT in your right mind!” waarmee onvriendelijk gezegd wordt dat je niet goed bij je hoofd bent. Dat je niet ‘spoort’. Maar ik hoorde daar nu, in het kader van die rechter- en linker hersenhelft, iets heel anders in, namelijk:
Jij, wie je denkt dat je bent, de persoon(lijkheid) zit NIET in je right mind. Die is niet te vinden in de rechterhersenhelft, volgens deskundigen. Dat is namelijk de ‘kant’ van Eenheid, van pure potentie tot creatie. Van de Universele Mind, in termen van de 3 principes. Je bent dus letterlijk niet in je right mind, omdat de ‘ik’ daar niet is! Het idee dat je losstaat van de Universele Mind vinden we (volgens neuropsychologen en Dr Jill uit het filmpje) uitsluitend in de linker hersenhelft. Dat idee is dus wat wij de personal Mind noemen; een cognitieve constructie. Mocht jou dus eens worden gevraagd: “are you in your right mind?”, dan zou je rustig kunnen antwoorden: “no, the ‘I’ is only in my left mind. Mooi hè? Nou ja, dat vond ik dan.
Op de meest recente driedaagse Dieper Inzicht haalde een deelnemer de volgende uitspraak van Einstein aan: the intuitive or metaphoric mind (rechts!) is a sacred gift. The rational mind (links!) is a faithful servant. It is paradoxical that in the context of modern life we have begun to worship the servant and defile the divine. We aanbidden tegenwoordig de rationele linker hersenhelft en wijzen de creatieve rechterhelft af. Ook zonde. Dat is net zoiets als door het leven hinken terwijl je twee benen hebt.
Ik zou zeggen: maak vooral niet de vijand van die linker hersenhelft. Die is onlosmakelijk onderdeel van het menszijn. Een heel handige tool om je creatieve ideeën mee ten uitvoer te brengen. De samenwerking tussen die twee hersenhelften maakt het leven in de dualiteit juist compleet. En ja, die linker hersenhelft bevat kennelijk een onderdeeltje, of eigenlijk; een procesje dat de indruk wekt dat er een ‘ik’ is die het allemaal doet en regelt of zou moeten doen en regelen. Het is een procesje dat zich alle prestaties en mislukkingen toe-eigent. Volkomen overbodig, maar dat speelt zich nu eenmaal af (totdat het misschien niet meer gebeurt).
Tot slot, en met de uitspraak van Einstein in gedachten: die linker’kant’ van jou is niet geschikt om je leven mee leven. Dat proberen we wel, maar daar raken we verkrampt van of lopen we zelfs volledig in vast. Je merkt dat vanzelf aan de stress of zelfs burn-out die je voelt. Een teken dat je even vergeten bent dat je ook nog de oneindigheid van de rechter hersenhelft tot je beschikking hebt.
Dus…leven? Laat dat maar aan de Universele Mind over.
