“Hij is zo eenzaam, die arme man” verzucht ze, “Je merkt het aan alles, hoe hij dan even een praatje komt maken of in het park gaat zitten om maar wat aanspraak te hebben. En wist je dat hij alleen op vakantie is gegaan?”
Ik ken de man ook en vraag me af of het klopt wat de vrouw zegt. Hij komt content over en als ik hem hoor over zijn vakantie, heeft hij het heerlijk gehad. Hij heeft nieuwe mensen ontmoet, iets gedaan wat hij leuk vond en fantastische dingen gezien.
Terwijl zij haar gesprek vervolgt over het in haar ogen tragisch eenzame leven van de man, mijmer ik verder over de situatie.
Blijkbaar heb ik een andere mening over wat passend is in een bepaalde situatie dan de vrouw. Zij heeft bepaalde denkbeelden die ik niet met haar deel. Iets in de trant van “Single man, dus moet met vrienden op vakantie anders is het sneu” en “Als je alleen bent, ben je eenzaam – zeker op vakantie”.
Alleen lijkt niet oké te zijn volgens de vrouw en volgens mij is het dat wel. Wat vervolgens onze volledige beleving van het leven van de man kleurt. Een prachtig voorbeeld van hoe de Drie Principes te werk gaan in ieder van ons en hoe we met onze gedachten en ons bewustzijn een realiteit vormen waar we niet aan kunnen ontsnappen.
We zitten stuk voor stuk ‘vast’ in onze eigen realiteit en kunnen ons maar beperkt verplaatsen in anderen. Hoe we de ervaringen van andere mensen zien wordt dus ook bepaald door het filter van onze gedachten.
Ik vermoed dat de dame die de uitspraak deed over eenzaamheid zich eenzaam zou voelen in de situatie van de man. En dus denkt dat hij zich zo ook moet voelen. Haar realiteit lijkt zó echt dat ze waarschijnlijk niet eens vermoed dat dat wel eens mee zou kunnen vallen.
Gelukkig maakt dat ook niet uit.
Hoe de man zich ook voelde, dat gevoel is van voorbijgaande aard. Want juist omdat onze gedachten bepalen hoe we ons voelen en hoe we de wereld waarnemen kan je met elke nieuwe gedachte een volledig andere ervaring hebben.
Misschien voelde de man zich inderdaad eenzaam. Dan hoop ik dat hij zich realiseerde dat dit gevoel van voorbijgaande aard was. Dat inzicht zou hem namelijk de vrijheid hebben gegeven om gewoon van zijn vakantie te genieten ook al voelde hij zich eenzaam.
Maar misschien was hij gewoon alleen. Dat kan natuurlijk ook nog. We hebben het hem niet gevraagd. 😉
