Facebook verandert steeds van uiterlijk en gebruik. Als je een ‘zakelijke’ pagina hebt moet je tegenwoordig steeds switchen van identiteit. En als je dat doet, word je met een pop-up gewaarschuwd: ‘je voert nu actie uit namens…’. Dan weet je dat maar. Het lijkt een handig dingetje te zijn. Zodat ik niet met de identiteit van de Slagersdochters van Shift Academy een foto van mijn zus leuk vindt. Of zo.
Hoe dan ook; ik bedacht dat we intern ook wel een dergelijk handig seintje krijgen. Het is een soort verkramping. Soms heel licht en onopgemerkt omdat het na jaren negeren doodgewoon is geworden, soms heel heftig en niet meer te vermijden of te passeren. Het geeft (zou je kunnen zeggen en het is maar een metafoor hè?), net als de Facebook melding, aan dat je van identiteit wisselt. Van je ware identiteit switcht naar je tijdelijke, persoonlijke identiteit.
Je ware identiteit is volkomen ontspanning, flow zou je het ook kunnen noemen. Je handelt als het geHeel. Je hebt geen persoonlijk belang aan de handeling geplakt. Het leven beweegt vanzelf. Het stroomt door je heen of, anders gezegd, het leven stroomt vrij als jou. Er zit geen verhaal bij. Je bént het leven. Bij kleine kinderen is dat goed waar te nemen.*
Op andere momenten ontstaat er een kramp(je). Geestelijk of fysiek. Dan wordt er dus van identiteit gewisseld. Er is identificatie met het persoonlijke, het psychologische, het verhaal, het gevoel, het ikje of het poppetje, kortom: met een tijdelijke realiteit.
Het krampje (druk in je hoofd of hoog opgetrokken stress schouders) is in deze metafoor de Facebookmelding. De pop-up die zegt: let op! Je voert nu acties uit namens je persoontje.
En ik hoop niet dat je dit ziet of hoort als ‘fout’. Als iets wat vermeden of ontstegen moet worden. Het gebeurt immers gewoon, volgens mij bij iedereen, en is slechts een uitnodiging om tot ontspanning te komen. Om even goed te kijken als je er zin in hebt, als je er open voor staat, als je verder wilt kijken dan het verhaal van ‘ik’ en ‘mijn leven’.
*Tot ongeveer 18 maanden, zeggen de deskundigen. Dan ontstaat er zelfbewustzijn en het idee van ‘ik’ en ‘de wereld’ (en dit is uiteindelijk ook een verhaaltje, hè?)
