Een Netflix serie. De hoofdrolspeelster zegt snikkend tegen haar beste vriend (over haar geliefde):”de gedachte dat ik hem nooit meer zal zien, doet zó’n pijn!” Wat een wijze en ware uitspraak. Het geeft precies weer hoe het mechanisme achter de menselijke ervaring werkt. Het persoonlijke en psychologische ‘deel’ van de 3 principes. Gedachten kunnen pijnlijk zijn. Of prettig, natuurlijk: “ik word zo blij bij het idee dat zij morgen thuiskomt!”
We weten het wel. We zeggen het ook. In Netflix series, tegen elkaar en op Sociale Media. Maar echt beseffen doen we het blijkbaar niet (altijd). En dat geeft natuurlijk niets, maar daar wil ik je vandaag toch even aan herinneren, blijkbaar. Denken (in de vorm van gedachten, ideeën, [geloofs]overtuigingen, concepten, projecties, meningen, voorstellingen) wordt beleefd. Nooit iets anders. En dat is geen probleem. Je hoeft en kunt dat niet veranderen, maar wel (steeds opnieuw en steeds dieper?) ontdekken.
Het Denken wordt ervaren.
Deze realisatie doet je wereld voorgoed veranderen. En als dat niet het geval is; kijk dan nog eens goed. En nog eens. En nog eens. In alle rust. Zonder zélf iets te willen veranderen. Zonder alles af te doen met de uitspraak ‘ach, het is maar een gedachte’ (want je hele wereld bestaat daar uit!).
