Tijdens een driedaagse vroeg een deelnemer zich af: “Waarom heb ik in hemelsnaam nooit onder het tapijt gekeken?” Er klonk spijt en tegelijkertijd verbazing in de stem en dat is logisch. Misschien was er al heel lang en intensief gezocht naar oplossingen voor problemen op het niveau van persoonlijke gedachten en gevoelens en gedragingen (dat wat al vorm heeft aangenomen, het tapijt in deze metafoor) en had dat veel moeite gekost. Bloed, zweet en tranen. Wie kent het niet.
Als je dan aangereikt krijgt en ook zelf ZIET dat wat je zoekt zich direct ónder de rottigheid en de rijkdom van de vorm (het tapijt) bevindt, is die vraag heel logisch. Waarom hebben we ons nooit gerealiseerd dat je simpelweg het tapijt kon ‘optillen’ om de eindeloos solide ondergrond te ont-dekken? Nou, waarschijnlijk is ons het tegenovergestelde verteld. Zijn we gaan geloven dat je het maar moet doen met het tapijt zoals het er ligt. Of dat je hard aan de slag moet met het tapijt, met de vorm(en) waarin jij en de wereld verschijnen, om betere patronen te weven in dat tapijt. En dat is niet het correcte of het complete verhaal, natuurlijk (of maar een verhaal, net hoe je het wil begrijpen). Het tapijt is slechts wat aan de oppervlakte ligt. En je bent zoveel meer dan dat; je bent ook de oneindig veilige, vaste vloer.
Ik dacht ook direct aan de uitdrukking ‘iets onder het tapijt proberen te schuiven’. Dat leek mij een mooie metafoor voor de persoonlijke pogingen die we wel eens doen om de vorm te negeren en uitsluitend het vormloze te zijn, als het tapijt een keer is opgetild. En dat kan niet.
Jouw ‘ikje’, het aardepakje en je persoonlijke gedachtesysteem, hoe illusoir ook, is onderdeel van het tapijt. Alleen, zoals gezegd, dat is niet het hele verhaal. Het tapijt zweeft niet in het luchtledige 🙂 .
Dus scherpen we de metafoor nog wat aan en zeggen we: het (voortdurend veranderende) tapijt is verweven in de vloer. De vorm en het vormloze zijn immers Één. Zo is die ondergrond ook altijd dichterbij dan je…..denkt. Al heb je het tapijt nooit opgetild.
En hoe kun je weten of dat zo is? Nou, heel simpel. Check even of je hart klopt en je bloed stroomt. Ja? En doe JIJ dat? Nee? Dan is daar je aanwijzing dat er een vormloze energie door je heen stroomt. Dat is de solide vloer onder elk tapijtje.
Afbeelding van Ulrike Mai via Pixabay
