‘We moeten eruit halen wat er in zit’ las ik deze week met een verwijzing naar de ervaring die we Coronacrisis noemen. Een bekende uitspraak; we gebruiken ‘m op allerlei manieren. Je moet uit het leven halen wat er in zit. Je moet uit je kind en je carrière halen wat er in zit. Je moet maximaal uit je vakantie halen wat er in zit. We grijpen alles wat we zien aan om er iets anders (iets beters!) van te maken dan wat het nu is. Interessant. Ik keek er eens naar (we maakten er eerder ook al een video over) en zag een (groot) misverstand.
Alles wat hier genoemd wordt, van Coronacrisis tot je vakantie, zien we blijkbaar als een ding. Een object. Los van ons. Als een container waar iets in zit. Iets wat je eruit moet halen. Kan me niet schelen hoe lang je moet zitten vissen of hoe diep je met je kop die container in moet, maar je zult er iets uithalen. Iets positiefs, natuurlijk. Want met ‘je moet eruit halen wat er in zit’ bedoelen we niet flink beschadigde longen, een genetisch ‘defect’ van het kind, een ongewenste overplaatsing of een nare herinnering aan een hotelkamer vol kakkerlakken. Nee, bij ‘eruit halen wat er in zit’ denken we aan iets moois. Iets fijns. Iets waar we wat aan hebben. Leuk idee, maar kan het ook?
Met het idee dat we overal wat uit moeten of willen halen, lijken we een ‘extra’ leven te leven, bovenop wat er zich hier en nu aandient en voordoet. We beleven de ideeën erover en als het niet lukt om die ideeën uit te voeren, lijden we daar vervolgens vaak onder. Je zit bijvoorbeeld thuis omdat dit aangeraden wordt en je verzint daarbovenop dat je iets uit deze situatie moet halen. Dan moet je gaan monitoren of je daarin slaagt. Zo ja: tevreden gevoel. Zo niet: onrust en zelfverwijt. Vanwege een van zichzelf volkomen overbodig idee!
Merk je hoe vermoeiend dat is? Je beleeft ervaring na ervaring, maar verzint daarbovenop het idee dat er meer (?) uit te halen is of zou zijn. Zodat je ‘betere ervaringen’ hebt. Terwijl er simpelweg (thuis)zitten is. En wat je doet in het moment.
Nog een misverstand (waar we veel vragen over krijgen): Dat het ‘saai’ is om dit door te prikken. Ik suggereer, maar neem het vooral niet van mij aan, dat het leven zonder die ideeën ongelooflijk fris en open is.
En een stukje makkelijker. We hoeven of, sterker nog, we kúnnen nergens iets uit halen. Behalve in praktische zin. Chips uit de zak, post uit je brievenbus of afval uit de prullenbak. Geen probleem. Wat er zich schijnbaar afspeelt is de eeuwige beweging van het Denken in Bewustzijn. En daar ben je je bewust van in het moment, of niet. (In het tweede geval is DIT nooit goed genoeg en ga je steeds weer op zoek naar wat je eruit kunt halen om het beter te maken 🙂 )
Image by Alexas_Fotos from Pixabay
