Ergens zijn we gaan geloven in technieken. En van zichzelf is er uiteraard niets mis met technieken, zeker niet voor sommige praktische zaken, maar volgens mij zijn we een beetje doorgeslagen. We geloven dat ALLES een bepaalde techniek vereist en ook; dat er een juiste of beste techniek is voor dingen die ons lijf doet of kan leren zoals hardlopen, zwemmen en golfen en vooral; voor levens’dingen’. Voor onze psyche, zogezegd. Ik noem loslaten, verwerken, helen, overstijgen, ergens vanaf komen of iets bereiken.
Geliefde speelt didgeridoo, waarbij je op een bepaalde manier ademhaalt om de toon in het instrument constant te houden. We denken en geloven vaak dat zoiets heel ingewikkeld is, bijzonder is en veel oefening vergt, in plaats van dat je gewoon wat aanklooit en dan vanzelf merkt hoe het werkt. Leuk verhaaltje in dit kader:
Ooit vroeg een Duitse bezoeker aan een bekende Yolŋu speler (oorspronkelijke bewoners van Noord Arhemland in Australië) hoe Yolŋu kinderen zich de techniek van circulaire ademhaling eigen maakten. “Wàt voor techniek?”, was het antwoord. Het concept maakt geen onderdeel uit van de cultuur van de Yolŋu.
Het wijst voor mij naar pure eenvoud.
Welke techniek (of stappenplan haha) heb je gebruikt om te leren lopen? Geen. Het gebeurde gewoon. Je keek hoe anderen liepen, je bewoog, je viel, je stond op en je liep. Welke techniek heb je gebruikt om te leren praten? Geen. Het gebeurde gewoon. Je hoorde, je luisterde, je brabbelde, je experimenteerde, je sprak. Welke techniek heb je gebruikt om je handen samen te laten werken? Geen. Je klooide wat, je deed na, het gebeurde gewoon. Welke techniek heb je gebruikt om te leren leven? Geen. Het gebeurt gewoon.
Welke techniek moet je toepassen om ‘dingen los te laten’? Geen. Dat gebeurt gewoon, ook omdat er van zichzelf helemaal niets vast kan zitten, al wordt die schijn wel gewekt door menselijke denkpatronen. Welke techniek gebruik je om van ongewenste gedachten en gevoelens af te komen? Geen. Ze gaan vanzelf voorbij. Dat is de aard van gedachten en gevoelens. Het is een stroom, een energetische beweging zou je kunnen zeggen. En de vraag ‘hoe kom ik hier vanaf’? is daar onderdeel van. Net als je gevoelens van verzet (‘ik wil dit niet!’). Welke techniek gebruik je om ‘ergens mee om te gaan’? Geen. Dat waar je mee om wil gaan bestaat niet buiten je conceptuele brein en ook de ‘jij’ die dat zou moeten doen of kunnen is een idee. Kortom;
ER. IS. GEEN. HOE.
Technieken zijn soms handig om technische dingen te doen. En voor robots. Zolang je mens bent, leef je vanzelf. Kijk maar. Voel maar.
Afbeelding van Džoko Stach via Pixabay
