Als we het hebben over de spirituele kracht van het Denken en weten dat die kracht jouw realiteit vorm geeft, lijkt de conclusie dat je ‘dus’ moet werken aan je gedachten logisch te zijn. Omdat je nu eenmaal ziet wat je gelooft en niets anders. Het lijkt dan slim om eindeloos in jezelf en tegen jezelf te herhalen dat je mooi bent en rijk en succesvol. Of wat je dan ook wilt. En dat dát dan jouw werkelijkheid wordt. Toch ligt dat anders (naar mijn bescheiden mening).

Iemand die echt wéét dat ‘ie goed is zoals hij of zij is, zal dat niet constant tegen zichzelf hoeven herhalen. Voor iemand die écht ziet dat hij of zij een rijk leven heeft (of eigenlijk; een rijk leven IS) zal het niet nodig zijn om dat steeds in zichzelf te zeggen. Iemand die ten diepste heeft begrepen dat ‘ie te allen tijde ‘succesvol’ is (en wat is dat?) zal geen behoefte hebben om dat zichzelf te vertellen. Net zo min als ik het belangrijk vind om mezelf voortdurend eraan te herinneren om rekening te houden met de zwaartekracht op aarde. Ik wéét dat die kracht er is en dat ik dus kopjes op een tafeltje moet zetten en niet zomaar loslaten. Ik snap dat ik de trap of lift moet nemen als ik van de derde verdieping naar beneden wil en niet het raam kan uitstappen zonder pijnlijke gevolgen. Het is volkomen overbodig om de hele dag ’er is zwaartekracht, er is zwaartekracht…’ te lopen prevelen.

Wat je jezelf voortdurend moet vertellen, geloof je blijkbaar niet. En daarin zit het verschil tussen ‘magisch denken’ (jezelf iets wijs proberen te maken) en een dieper weten dat geen woorden nodig heeft. Daar zit magie genoeg in.

Foto © Rob Tol

Share This