In een daklozenkrant lees ik een interview met een bekende psycholoog. Er worden haar een aantal situaties voorgelegd die kunnen ontstaan op straat. Voor elke situatie geeft zij vervolgens goede raad. Hoe te handelen. Wat te laten. Zodat de lezer die in een dergelijke situatie terecht komt, weet wat hij of zij moet doen. Het is kenmerkend voor hoe we nu leven. Er moeten van tevoren voor alle mogelijke scenario’s vaste regels worden bedacht. Dat vinden we een veilig idee. Als A gebeurt, moet ik zus doen. Gebeurt B, dan doe ik zo. Het leven kent echter geen standaardscenario’s. De mens die aldus ‘goed voorbereid’ en opgevoed is, zit met de handen in het haar als de situatie toch net even anders uitpakt. ‘Deze stond niet in het boekje, meneer.’
We zijn kennelijk vergeten dat ieder mens wordt geboren met een handboek voor het leven. Dat we allemaal over gezond verstand beschikken en intuïtief de juiste respons hebben in alle omstandigheden. Tot ons geleerd wordt te vertrouwen op de regels en de goede raad van anderen.
