“Blijf gezond!” roepen we elkaar toe en staat er op borden langs de weg. Een interessante opdracht, vinden de Slagersdochters. Want is gezondheid wel zo maakbaar? En maakt het voor je ware natuur wat uit of je ziek bent of niet?
Blijf gezond!1 min read
Wat een mooie mijmering Astrid. Zonder dat ik er woorden aan kan geven of precies begrijp hoe of wat, klinkt het waar voor me. Zoals je weet, heb ik veel te maken gehad met fysieke pijn. En de keren dat er nu fysieke pijn opkomt, is die meestal al weg voordat ik een paracetamolletje heb gevonden. Vermoedelijk omdat ik niets meer vind van pijn en er gewoon ben zonder mening over of weerstand tegen die pijn. Wat dan weer klinkt als dat diepe luisteren. Fascinerend… En ook hier geldt weer, zoals meestal: inzicht is slecht in woorden uit te drukken ;-). Maar ik vermoed dat je iets ziet dat klopt ;-).
Vanochtend kwam nav deze video het volgende op: Zou het kunnen dat het echt voelen – zonder duiden, vergelijken, toekomstprojecties – van fysieke/mentale pijn hetzelfde is als echt (diep) luisteren? (Zoals in een gesprek.) Beide vinden we lastig. Maar wanneer het gebeurt – als bijwerking – vindt er een vrije doorstroom plaats. Misschien geven we Mind dan pas echt de ruimte om via ons of de ander tot uitdrukking te brengen wat ervaren wil worden. Vaak denken we ons weg bij de ervaring en blijft hij aan onze deur kloppen. Maar misschien wil Mind gewoon gehoord worden? En als dat gebeurd is lost de (fysieke/mentale) pijn gewoon op?