Naast de groenten- en fruitweegschaal bij de Jumbo (die je niet hoeft te gebruiken omdat de kassa’s toegerust zijn met een weegsysteem) zag ik deze melding: plak hier uw foutieve sticker. Er ontstond spontaan een binnenpretje. Ik zag deze tekst op de voorhoofden staan van mensen die bij de reguliere psychologie te rade gingen.
Bij een GGZ bijvoorbeeld, waar ellenlange standaard vragenlijsten jouw psyche moeten wegen en indelen. Waar een deskundige misschien jouw gedachten aanhoort en jouw gedrag beoordeelt; daar een DSM label uit destilleert en opplakt. Een sticker die in mijn ogen sowieso nooit kan kloppen, omdat het iets vastlegt wat in de aard vloeibaar is: de menselijke ervaring. Het is dus altijd een ‘foutieve’ sticker!
Levend in het oude paradigma realiseren we ons dat niet en krijgen we, gebaseerd op de opgeplakte sticker, therapieën aangeboden. Soms identificeren we ons met zo’n sticker en bouwen we er een heel leven omheen of bovenop. Dan hoor je bijvoorbeeld: “Ik ben een ADHD-er, dus……” Of “Ik heb nu eenmaal dat trauma opgelopen, dus…”. Zonde. Nergens voor nodig. Je bent zoveel meer dan je tijdelijke gedachten en gevoelens. Je hebt zo’n sticker niet nodig om te ontdekken wie je werkelijk bent áchter die gedachten en gevoelens (wie/wat ervaart ze?).
Tot slot; hoewel ik het woord ‘foutief’ hier gebruik vanwege de grappige tekst die ik aantrof, is er natuurlijk in wezen geen goed of fout. Alleen maar verschillende ervaringen. Wellicht kunnen we daarom beter praten over een fictieve in plaats van een foutieve sticker. Maar weet dat er een andere weg is dan het bestickeren van de mens of het labelen van gedachten, gevoelens en gedrag en daaraan werken. Een makkelijker richting. Een liefdevollere manier om elkaar te bezien en benaderen waarbij het idee van ‘behandelen’ weg kan vallen en plaats kan maken voor begrijpen. Voorbij het intellect, weliswaar.
