(Disclaimer: ik gebruik in dit artikel veelvuldig het door velen verafschuwde woord ‘illusie’. Je kunt nu nog iets anders gaan lezen, wat je minder verontrust 🙂 )
Door begrip te krijgen van de werking van de 3 principes, van je ware natuur, verdwijnen er wel eens lichamelijke klachten. Van allergieën, ontstekingen en eczeem tot (chronische) pijn en vermoeidheid; we hebben het meegemaakt en/of zijn er getuige van geweest. Dat vinden veel mensen (terecht natuurlijk) heel interessant en we krijgen er dan ook veel vragen over. Daar wilde ik vandaag even op ingaan. Om het hopelijk helder en eenvoudig voor je te maken.
De ‘reden’ dat er, naast geestelijk, ook lichamelijk ongemak kan oplossen, is eigenlijk heel eenvoudig; ze zijn niet ‘echt’ en ‘vast’. En voor je nu heel verontwaardigd gaat reageren, vanuit de pijn en het ongemak dat je misschien nu ervaart; lees even rustig verder hoe ik dat bedoel. De 3 principes vertellen je namelijk dat de ongelooflijk echt lijkende wereld van tijd, ruimte en materie in werkelijkheid een illusie is, die in elk moment tot stand komt via het samenspel van Mind, Consciousness en Thought. Jij bestaat dus ook uit die 3 principes! Albert Einstein zei trouwens hetzelfde, alleen benaderde hij dit vanuit natuurwetenschappelijke hoek.
Wát er ook in de illusie tot stand komt; jij en ik hebben dat niet in de hand, want wij zijn er immers al onderdeel van. Het lichaam is ook materie. Gedachten zijn ook vorm. En dat is goed nieuws. In plaats van namelijk heel hard te werken om je gedachten te veranderen en jezelf op de kop te geven omdat je niet de juiste gedachten hebt (gehad) als je ziek bent, is het enige wat er te ‘doen’ valt: voorbij de illusie kijken. Door ‘naar binnen’ te keren. Terug te vallen in de stilte.
De vraag is dus niet: ‘hoe kan ik een ziekte voorkomen, vermijden of bestrijden?’ De richting om in te kijken wordt: realiseer je dat jij en de ziekte een illusoire vorm zijn. Begrip van de 3 principes houdt dus niet in dat je de inhoud van je gedachten gaat analyseren met vragen als: ‘welke gedachte is deze pijn?’ Trap ook niet in de weerstand van het intellect dat zich afvraagt: ‘en deze ziekte dan?’ ‘En die afwijking dan?’ ‘En hoe zit het met dit, dat of wat dan ook?’ Want daar is maar één antwoord op: het is allemaal vorm, het is dus allemaal illusoir, hoe écht het ook lijkt. Einstein noemde het ‘een hardnekkige illusie’.
De uitnodiging die hier voor je ligt, is om terug te keren naar het vormloze. Naar de stilte. Hier en nu. Naar binnen. Met de wetenschap (en dat kan door begrip van de 3 principes te krijgen) hoe tijd, ruimte en materie vorm krijgen en hoe illusoir deze wereld is. Met oprechte nieuwsgierigheid en in alle rust. Niet met de agenda om snel van je klachten af te komen en beter te worden.
Ben je bereid zo ver te gaan? Om voorbij te gaan aan je fascinatie met wat er zich reeds gevormd heeft en compleet de andere kant op te kijken? Durf je (het idee van ‘ik’) op te lossen, al is het maar een fractie van een seconde (da’s genoeg ook)?
Uiteraard is er ook geen enkele garantie dat er iets in jouw ervaring van materie oplost of verandert, hoe diep je inzicht ook is. Daar ben je niet schuldig aan of verantwoordelijk voor. En het is ook geen instructie om niets meer te doen of te slikken ter preventie, om pijn te verzachten of symptomen te bestrijden. Doe wat gezond verstand je ingeeft, maar kijk ook verder dan dat. En ontdek dat ‘naar binnen kijken’ zijn eigen, grootse ‘beloning’ heeft. Ik zou het willen omschrijven als het ultieme gevoel van welzijn en een groot vertrouwen in de loop der dingen die toch geen dingen zijn.
Image by silviarita from Pixabay
