Hij heeft een leuk gezin en een leuke partner maar ze kosten wel een beetje veel tijd en vragen aandacht op momenten dat hij eigenlijk met zijn hoofd ergens anders zit. En dat irriteert omdat het gepaard gaat met een gevoel van tekort schieten. Terwijl dat tekort schieten niet aan hem ligt; in zijn situatie kan hij immers niet anders acteren dan hij doet.
Hij heeft namelijk een eigen bedrijf en dat betekent automatisch dat hij veel aan zijn hoofd heeft. Daar is geen twijfel over, dat is een feit. Iedereen weet dat je als zelfstandige nooit klaar bent, je steeds moet blijven ontwikkelen, altijd klaar moet staan voor je klanten, kansen moet grijpen als ze voorbij komen en voorbereid moet zijn op de toekomst.
In combinatie met zijn enorme enthousiasme voor zijn werk, zorgt de druk van het eigen bedrijf er regelmatig voor dat partner en kinderen zichzelf zonder hem vermaken. Of dat hij er wel is maar niet hoort wat er gezegd wordt, ’s ochtends bij het wakker worden als eerste naar zijn telefoon grijpt en vergeet zijn vrouw een goedemorgenkus te geven en vaak nog maar één gespreksonderwerp heeft dat hem écht interesseert: zijn werk. En daar hoort hij klachten over. Veel klachten.
Dat tekort schieten en het schuldgevoel dat dit oproept, belemmert hem in zijn levensgeluk en dat ervaart hij als een probleem. Bovendien irriteert het hem omdat hij “het allemaal voor hen doet en nu klagen ze?!”. Hij wil het goed doen. Altijd, in alle gevallen op alle momenten en dat lukt totaal niet.
Dus heeft hij een analyse gemaakt van het probleem en kwam hij tot de conclusie dat hij slimmer met zijn tijd om moet gaan en zijn gezin meer begrip voor zijn situatie zou moeten hebben. Zodoende heeft hij een time-management systeem ingevoerd en is hij gestart met zijn gezin ‘opvoeden’ zodat ze hem beter begrijpen en stoppen met zeuren.
Dat helpt in praktijk niet veel. En dat is logisch, want de oorzaak van wat hij als een probleem ervaart, ligt heel ergens anders dan hij herkent.
Niet de dingen buiten hem (het bedrijf of de eisen van het gezin) maar iets in hem creëert zijn ervaring. En alhoewel ik niet in zijn hoofd kan kijken, vermoed ik dat hij – net als de meeste mensen – een cruciaal facet over het hoofd ziet:
Hij is onbewust op zoek naar een gevoel van stilte/rust/tevredenheid en gaat er (opnieuw onbewust) vanuit dat dit gevoel er pas zal zijn als er iets in de buitenwereld gefikst is: als de status bevestigd is, de financiële zekerheid verworven, de passie uitgeleefd, het hoge doel bereikt, de bijdrage geleverd….
Het is een misverstand dat hem voortdrijft en hem weg houdt bij de rust waar hij zo naar verlangt. Die stilte en tevredenheid zit namelijk al in hem. Hij ís dat goede gevoel, die universele liefde, maar kan het niet zien door de berg aan gedachten en overtuigingen die het zicht daarop belemmeren. Gedachten en overtuigingen die door zijn bewustzijn worden geanimeerd en daardoor gevoelens oproepen die hem doen streven – wat hij dan ‘leven’ noemt.
Gelukkig is de oplossing heel eenvoudig en vraagt geen werk. Hij hoeft niet te onderzoeken waar de gevoelens, gedachten en overtuigingen vandaan komen. Hij hoeft ze niet om te buigen, weg te jagen of uit te huilen.
Eén kleine shift is alles wat hij nodig heeft om een totaal andere ervaring te hebben: zien dat hij zijn gedachten beleeft, niet & nooit de buitenwereld. Niet zijn bedrijf, niet zijn gezin.
Dan “is alles anders terwijl er niets veranderd is”, zoals wij onze klanten vaak horen zeggen.
PS: Zin in een frisse ervaring van je leven? Schrijf je dan in voor onze driedaagse ‘Dieper Inzicht’.
