Als (startende) ondernemer heb je waarschijnlijk duizend kleine en grote dingen die je allemaal wilt doen om je bedrijf succesvol te maken en te houden. Visitekaartjes maken, website verbeteren, bedrijfsruimte huren, branding, marketing, de boekhouding en misschien nadenken over je (freelance) personeel. Om nog maar te zwijgen van het ontwikkelen van je aanbod en het aantrekken van klanten.
Waardoor je het razend druk hebt – soms vooral in je hoofd – met alles wat er zou kunnen gebeuren en wat je zou moeten doen om succesvol te worden of blijven. Met altijd een ondertoon van “als ik dit niet doe dan…” – alsof er iets vreselijk mis gaat. En/of dat je iets heel belangrijks gaat mislopen.
Het doet me denken aan een fenomeen waarover ik laatst een artikel schreef: FOMO, “the Fear Of Missing Out”. Mensen die last van FOMO hebben, blijven inloggen op Facebook en Twitter omdat ze voortdurend bang zijn dat ze iets zullen missen. En het lijkt wel alsof we als ondernemers heel vaak gedreven worden door eenzelfde soort fenomeen.
Dat noem ik graag “the Fear Of Missing Ondernemerskansen”: het maakt dat we als een dolle bezig blijven. Want je wilt immers geen enkele kans missen om je bedrijf te laten groeien… Toch?
Ik heb er lang onder geleden, deze ondernemersvariant van FOMO. Op die momenten had ik de indruk dat ik, net als sommige van mijn ondernemersvrienden, elke week een webinar ‘moest’ geven. Als mijn FOMO actief was, dacht ik ook dat ik actiever moet zijn op Facebook (wat als introvert niet mijn natuurlijke aandrang is), meer aanbod moest creëren, grotere events moest organiseren, meer spreekbeurten moest geven, vaker video’s moest maken, betere pop-ups op mijn website moest hebben… En ik kan nog wel even doorgaan. Want in zo’n gemoedstoestand was de lijst van kansen die ik laat liggen eindeloos lang.
Het ‘moeten’ dat met mijn FOMO-ondernemersvariant gepaard ging, vertaalde ik voor mezelf blijmoedig als ‘enthousiasme’ en ‘willen’. Want, zo redeneerde ik, “ik wil graag veel mensen helpen”, “ik wil graag grote stappen zetten”, “ik wil graag op een podium staan”, “ik houd ervan om materialen te ontwikkelen”. Dat klonk goed. Dat klonk zo goed dat niet alleen ik, maar ook iedereen in mijn omgeving het geloofde.
Dat gevoel leek niet op angst dus ik zou nooit van mezelf gezegd hebben dat ik last had van the Fear Of Missing Ondernemerskansen. Het zag er aan de buitenkant immers écht uit als blijheid en gemak. Totdat ik mezelf terugvond in een ambulance nadat een hartinfarct was vastgesteld. Het volledige verhaal is te lang om hier te vertellen maar het kwam erop neer dat ik geen hartinfarct had maar een stress-gerelateerde aandoening. Ik bleek dat ik mezelf veel meer had opgejaagd dan ik ooit had vermoed; onder de vrolijke en enthousiaste buitenkant bleek ongemerkt een voortdurend stroompje stress te zijn.
De drang om geen enkele ondernemerskans te missen, bleek in praktijk wel degelijk gebaseerd op een onderliggende angst of onzekerheid. En het zou me niet verbazen dat als jij op dit moment klachten ervaart als gebrek aan energie, slaapproblemen, depressie of lichamelijke pijn, jij net als ik destijds, bang bent. Wat die angst of onzekerheid is, weet jij alleen. Misschien is het de angst om niet goed genoeg te zijn, om te weinig geld te hebben, om niet voor je kinderen te kunnen zorgen, om niet mee te tellen of om ervaringen te missen.
Wat jouw FOMO ook drijft, er is een inzicht/perspectief dat helpt om er op een gezonde manier mee om te gaan:
Alles wat je met je bedrijf wilt bereiken, heb je al.
Dat lijkt gek, maar ga maar na. Uiteindelijk, als ik lang genoeg aan je zou blijven vragen “waarom wil je dit?” antwoord je op enig moment “om gelukkig te zijn”.
Bijvoorbeeld: “Waarom wil je een webinar geven?”
“Omdat ik op die manier mijn programma vul en € 15.000 euro binnen haal”
“Waarom wil je € 15.000 euro binnen halen?”
“Die omzet heb ik nodig om met mijn kinderen een waanzinnige reis te maken en een unieke ervaring te beleven”
“Waarom wil je die waanzinnige reis en unieke ervaring?”
“Daar word ik blij [lees ‘gelukkig’] van!”
Alles wat we doen, doen we uiteindelijk om ons goed te voelen, welzijn te ervaren en/of gelukkig te zijn. Het is maar net welk woord jou het meeste aanspreekt om dat diepe gevoel van oké-zijn te beschrijven.
En dat, dat diepe gevoel van oké-zijn, zit altijd al in je want het is je default-setting. Daar hoef je niets voor te doen om het te bereiken. Zodra je gedachten tot rust komen en je in het nu kunt zijn, is dat gevoel er. Altijd. Zonder uitzonderingen.
De enige reden waarom je dat niet voelt, is omdat de gedachten over wat er allemaal moet en mis kan gaan door je hoofd buitelen. En die gedachten zijn niets anders dan gedachten. Ze lijken waar maar zijn het nooit.
Betekent dit dus dat je niets meer hoeft te doen? Ja en nee. Ja, je hoeft niets te doen om geluk te ervaren want het zit al in je. En tegelijkertijd willen we als mensen bewegen, groeien, doen, beleven. Dat is onze menselijke natuur waardoor stilstand eigenlijk geen optie voor ons is. Dus je hoeft niets maar zult altijd van alles doen.
Als je het verschil voor jezelf gaat herkennen tussen actie op basis van FOMO en gewoon doen, geeft dat een enorme vrijheid in je ondernemerschap. Want dan ga je doen omdat je zin hebt, niet omdat je bang bent. Wat een enorme hoeveelheid (ongemerkte) stress wegneemt en nog steeds voor resultaten zorgt!
