“Ik blijf toch twijfelen aan zijn liefde voor mij” zegt de jonge vrouw in de Netflixserie tegen haar vriendin. Ze kijkt er droevig bij en haar hele houding schreeuwt onzekerheid. Prima geacteerd! Toch vond ik het ineens een heel rare uitspraak. Er ontstond een soort gedachten-kortsluiting in mijn hoofd en ik viel stil om te kijken wat er op zou komen. Dat werd het volgende, en ik ben benieuwd wat jij erin leest of herkent. Ik dacht:

Wat maakt het nou uit of de ander van jou houdt of niet? Dat is TOTAAL irrelevant! Liefde is wat mij betreft wat je al bent. Maar je zou het ook kunnen omschrijven als een gevoel dat je diep van binnen voelt. En dat kun je dan projecteren op alles en iedereen (zonder dat je er direct de koffer mee hoeft in te duiken, want dat is weer van het denken). Dus of je liefde voelt of niet is compleet onafhankelijk van wat een ander voelt of doet.

In de afwezigheid van persoonlijke gedachten is er uitsluitend Liefde met een hoofdletter L. De aanwezigheid van veel persoonlijke (=bijna per definitie onzekere) gedachten overschaduwt dat soms (even). That’s all folks!

Je afvragen of iemand wel van je houdt is een persoonlijke gedachte. Die de ervaring creëert van onzekerheid, wat dan weer vaak aangegrepen wordt als aanleiding om nóg meer na te denken en te analyseren. Geeft niets, maar wel handig om te weten dat dit gebeurt. Want voor je het weet ben je, in alle onschuld maar eigenhandig, de Liefde die je bent aan het onderkotsen met al die gedachten.

Natuurlijk kun je in het relateren met elkaar afspraken maken of verzoeken doen. Niets mis mee. Of die ander eens een bloemetje mee wil brengen bijvoorbeeld. Of hij/zij bij je wil blijven, weg wil gaan, meer of minder wil praten, jou wil verrassen of verwennen, een keer op tijd wil komen, op wil ruimen of elke 10 seconden wil appen met veel hartjes 🙂 . Maar wat heeft dat nu met liefde te maken? Dat is simpelweg aan een persoonlijke behoefte voldoen.

Te nuchter? Zou kunnen. Ik vind het lekker helder. En juist ultiem liefdevol om te beseffen dat je in wezen al Liefde bént en niets nodig hebt van ‘de ander’ in jouw leven (die trouwens dezelfde Liefde is, of ‘ie dat nu weet of niet).

Al kan er tegelijkertijd met groot plezier ontvangen worden. En: je hoeft dus NOOIT meer te twijfelen aan de liefde! Wat een rust 🙂 .

Image by mohamed Hassan from Pixabay

Share This