Ken je hem, de vraag die vaak gesteld wordt in een poging om je te helpen buiten je comfortzone te treden en je grenzen te verleggen zodat je “je volle potentieel kunt benutten? Hij luidt:
“Wat als je niet bang zou zijn?”
In dit stukje wil ik even terzijde leggen dat ‘comfortzone’, ‘grenzen verleggen’ en ‘je potentieel benutten’ weinig behulpzame concepten zijn. Ik wil graag met je kijken naar die aloude persoonlijke ontwikkelingsvraag : “Wat als je niet bang bent?”. Het idee achter die vraag is dat het je denken zou openstellen voor mogelijkheden die mét die angst (voor falen, voor uitgelachen worden, voor alleen komen te staan, etc. ) niet eens in je opkomen.
Vandaag herkende ik ineens dat de vraag “Wat als je niet bang bent?” eigenlijk een oud-paradigma-vraag is. Deze vraag laat je als het ware de ‘verkeerde’ kant opkijken – althans, zo ziet het er voor mij uit. Kijk je met me mee wat jij ziet?
“Wat als je niet bang zou zijn?” nodigt uit om naar de angst te kijken die blijkbaar ervaren wordt. Een angst die in de weg zou staan om dingen te doen of te laten. Waarbij er in mijn ogen twee dingen gebeuren:
- De vraag bevestigt dat er zoiets als ‘angst’ bestaat.
En dat klopt niet. ‘Angst’ is een verzamelnaam voor een combinatie van gedachten en sensaties in het lijf die we vervelend vinden. Waar we vanaf willen als we niet doorzien waar we tegenaan kijken: random denken dat door het bewustzijn tot leven gewekt wordt en daarmee tot gevoelens/emoties/sensaties leidt. Feitelijk bestaat er niet zoiets als ‘angst’. Er is alleen de tijdelijke realiteit, gecreëerd door denken in bewustzijn en die realiteit ziet er rete-echt uit ook al is hij het niet (= de 3 principes aan het werk). Want dat waar je bang voor bent, is er zelden écht. Meestal zijn we bang voor de toekomstscenario’s in ons hoofd. Voor de ‘wat als…’-en die zo geloofwaardig lijken dat we niet anders kunnen dan ze geloven. - De vraag verwacht van je dat je iets dat al ervaren wordt, niet gelooft.
Als je bang of onzeker bent, heeft het bij punt 1 beschreven creatie-procesje al plaatsgevonden. Het denken is dus al geloofd & voor waar aangenomen. Heb je ooit geprobeerd om iets dat je geloofde, níet meer te geloven? Het is vrijwel onmogelijk doordat de 3 principes hun werk zo enorm goed doen. Ze zorgen ervoor dat wat in je opkomt, er wáár uit ziet. Wat het vrij kansloos maakt om je best te doen om je ‘angst’ te doorzien.
Met inzicht in de 3 principes is er ook een andere aanvliegroute mogelijk die er voor mij zinvoller uitziet in dit kader.
Wat nou als we de vraag stellen: “Wat als je veilig bent?”. Die vraag verwijst naar waarheid en dat lijkt me altijd een betere raadgever. Want alhoewel het denken je een totaal andere indruk kan geven, ben je altijd veilig. Wat jij (en ik en iedereen) in wezen bent, is de pure levensenergie die alles vormgeeft. Je bent het leven zelf, met de potentie te geloven dat je het niet bent. En het leven zelf kan niet stuk of tegengehouden worden. Het leven zelf kan alles. Kijk maar om je heen!
