Tijdens een dagje sauna deed ik mee aan een opgieting*. De saunamedewerker gaf als instructie dat we rechtop moesten zitten, schouders naar achteren en diep ademhalen tijdens dit ritueel. Bij voorkeur met je ogen dicht “om de rustbeleving te verhogen”. Hij vertelde vervolgens hoe het zweten afvalstoffen zou afdrijven, wat betekende “dat je de stress lekker in de cabine kon achterlaten”.
Mijn fantasie sloeg op hol. Wat zou hij doen met die stress die de minstens 40 aanwezigen zouden achterlaten? Opvegen? Ik zag hem al druk bezig met stoffer en blik en een speciale stressbestendige vuilniszak. En als hij dan een hoekje zou vergeten, loop ik dan de kans dat die stress aan mijn slippers of handdoek blijft kleven en ik er per ongeluk mee opgescheept zit? Daarnaast, zou er ooit iemand zijn die aan het einde van de dag komt checken of zijn stress bij de gevonden voorwerpen ligt? Omdat hij het per ongeluk in een saunacabine heeft achtergelaten maar meent hem nog nodig te hebben om prestaties te kunnen leveren?
Ik vind het een fascinerend voorbeeld van hoezeer we stress als een ding beschouwen. Een ding dat blijkbaar opgepakt kan worden, meegedragen en ook achtergelaten.
Toch, hoezeer we ook over stress praten alsof het een concreet verschijnsel is, het tegendeel is waar. Want als het een concreet ding zou zijn, dan zou je het in een shredder kunnen stoppen of in mootjes kunnen hakken om ervan af te zijn.
Stress is in werkelijkheid 100% een (serie) gedachte(n) die door het bewustzijn van kleur, geur, smaak en gevoel/emoties wordt voorzien. Je hebt dus geen stress, je beleeft stressvolle gedachten. Stress is een ervaring die, hoe vervelend soms ook, alleen bestaat bij de gratie van het denken.
Wat automatisch betekent dat stress verdwijnt zodra er andere, frisse, nieuwe gedachten zijn die door het bewustzijn tot andere, frisse, nieuwe ervaringen worden geanimeerd.
Dat is fijn om te herkennen, zeker als je daarbij ook ziet dat de aard van gedachten is, dat ze veranderen – per milliseconde – als je het systeem zijn gang laat gaan.
Betekent dit dat je, in geval van het ervaren van stress, moet zorgen voor andere gedachten?
Nee, zeker niet. Dat zou alleen maar meer werk opleveren. Herkennen dat stress komt en gaat met de gedachte(n) van dat moment, is voldoende. Want herkenning van hoe onze ervaring (elke ervaring, dus ook die van stress) tot stand komt, maakt dat steeds meer helder wordt hoe illusoir stress is. En dan komt ‘ie vanzelf minder op. Hoe makkelijk is dat?
PS: Inzicht in de werking van het systeem waarmee de menselijke ervaring tot stand komt (wat wij graag uitleggen aan de hand van de 3 principes, omdat dit in praktijk de meest makkelijke manier lijkt te zijn), verandert niet alleen je beleving van stress, maar maakt het leven in zijn geheel veel gemakkelijker. Heb je zin in verdieping van je inzicht en een shift naar ontspanning en rust? Ga dan met ons in gesprek, bijvoorbeeld tijdens één van onze Shiftdagen. Klik hier voor meer info.
*) Voor wie nooit naar de sauna gaat: dit is een ritueel waarbij er water met etherische olien op de hete stenen van de kachel worden gegooid, zodat de luchtvochtigheid en daarmee de hittebeleving hoger wordt.
